GİTMEM! DESEN NE ÇARE...
lal mührü reva görülmüþ ruha
sinmiþlik, derin iþlemiþ, bir silkinse güneþ doðacak
geceyi almýþ koynuna
kimbilir daha ne kadar uyuyacak
her damarda bin düðüm, neden susmuþ dil
yüreðin felç olmasý kaçýnýlmazken
uzanmamak bilerek, acizken çözmeye bir bir
bu üþengeçlik
söyle neden
kim bu düðümleri atan
söyle niye bu gardýný almýþlýk, bunca hengameden kaçýþ mý sebep
baþta hunilerle gülerek bakmak hayata
cehennem kapýlarý kapalý mý acep
deliler muaf tutulmuþ ya bir çok þeyden
ondan belki baþrol iken, hayatýmýzýn hikayesinde
sýradan bir figüranýn rolüne tavlanmak
yoksa, hepimizin sonu mu olacak Yarabbi
ava giderken avlanmak
unutmak asýl payýmýza düþeni, gözleri yummak engel mi görmemeye gerçekleri
kulaklarý kapatýnca çakmýyor mu þimþekler
iþimize mi geliyor, bilmezlikten gelmek
bu aymazlýk neden
akýl iþi deðil elbet, mola yerinde yerleþmek
nerde görülmüþ bir soluk dinlenme yerine, köþkler yaptýran
ölmemiþ mi karunlar fravunlar
bu þükürsüzlük, bu doymazlýk, bu aç gözlülük nereye kadar
býrakýp gideceðimizi bile bile
görkemi, þatafatý
bu debdebeli hayat neden
yol uzun, inkar etmek nafile, tren yaylar üstünde hýzla ilerlerken
yok ben gitmiyorum, desen ne çýkar
katar katar olmuþ, yolun sonu görünürken
gitmem! diye avaz avaz
çocuklar gibi tepinmek neden
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.