Zaman iyileþtirmedi , bütün umutlarýmý hayat denen bir dolaba astým Yordu beni utançlarým , artýk sokaklarda dolanamazdým Zaman iyileþtirmedi , þimdi bir dizenin ortasýnda yalnýzlýðýn en üst katýndayým Yordu beni hayal kýrýklýðý , ipi boynuma geçirip tavana astým
Bir gece yarýsý sensizlik yüklü bir þiirin ortasýndayým Ortasýndayým hayatýn , kaybolmuþ bir balýkçýnýn oltasýndayým Koskocaman aþkým ve hayallerimin bütünüyle bir varsayýmdayým Engellerin aþklarý yokluða ektiði tohumlarýn arsasýndayým
Þiirlerimi topladým zirvede bir biz etmedi Attým hayalleri bi kenara kullanýlmýþ bir senet gibi Bin sene dahi geçse býkmam þiirlerime bir dize daha eklerim Ezberim; ben beklerim . seni bir þairin þiir yazmayý býraktýðý zamana kadar beklerim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil Karaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.