Beynimde yolculuk var, Yol üstünde sis yüklü bulutlar Düþünceleri aralayýp kalktým 18 yýldýr oturduðum koltuktan
Bilinçaltýma varamadým, Çok karanlýk anýlarýmdan Arkama bakamadan kaçtým Onlarla savaþmaya korkum var
Geleceðe umut baðlar ama acýlarý geçmez Belki de baþka bir dostum yoktur Aynalarda gördüðüm bu salaþ giyinen gençten Çok þey bekliyor galiba gelecekten
Geçmiþ yaþantýmýn parçalarý sarptý Kýrmak zor oldu ama artýk onlar hazinemde saklý Saklandýðým karanlýktan aydýnlýða saptým Hazinenin yarýsý keder yarýsý umut kaplý
Tek istediðim onu unutmaktý Þiir yazýp uyuduðum her gecem vasattý Hazineyi açtým ve arka fonda hüzünlü bir þarký Yolculuðum son buldu bütün hatýramý satýrlara sattým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil Karaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.