Seyahat ediyorum bilmediðim bir karanlýðýn içine doðru En dipteyim bu yolculuk beynimdeki kuruntu Hayallerin içine kelepçeledim mutluluðu En dipteyim karanlýk herþeyim oldu
Karanlýðý matem etti aydýnlýðýn oðlu Iþýk felan yoktu kafamda , karanlýða doðdum Seyahatim sonuçlandý güneþimi yok ettim Yeni bir yol buldum , gidiyorum karanlýðýn içine doðru
Yürüyorum daha yolun baþýndayým sen yoksun Gel karanlýklar aydýnlýðýn içinde toz olsun Umutlarým hayata karþý elimdeki tek kozdu Gel bu son adým yorgunluðumun içinde son bulsun
Mahallede koþuþturan çocukken insandýk Günden güne yok oldu içimdeki insanlýk Hayalinle büyüttüm içimdeki nefreti Yaþlandý umutlarým ama hayal kurmaktan hiç vazgeçmedim..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil Karaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.