Sevdim seni ben. Bazen bir kuþ sesinde, Bazen bir yangýn alevinde, Bazen de bir çocuk sesinde sevdim seni. Bazen kar yaðarken, tanelerin de. En çokta yaðmurda ýslanýrken sevdim seni ben. Anla artýk, sýrýlsýklamým. Çok baþka sevdim seni ben. Bazen ulu orta, bazen de gizli saklý. Bir sazým yoktu elimde, Bir de çiçek almaya param cebimde.
Çok baþka sevdim seni ben be... Gözlerimi kapattýðýmda göremediðim kadar. Tarifsiz ve sonsuz. Aðýr aðýr sevdim seni ben. Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.