Yokluðun soðukluðu, koyuyor adama. Sanki varlýðýn sýcaklýðýný tatmýþ gibi. Ayrýlýk çanlarý çalýyor yine. Yalnýzlýk üþütüyor her zaman ki gibi.
Giþelere benzettiðim insanlar oldu. Tabii taþtan heykele benzettiklerim de. Aldandýklarým da oldu! Çok fazla güvendiklerim de.
Ýkinci kýyamet ne zaman acaba. Acaba hangisi öldürdü beni. Ýkinci cehennem nerede. Sahi, hangisi daha çok acýtýr içimi.
Herkese gökten bir melek iner mi. Hakkatten o bizi her zaman sever mi. Ýnsana o zaman, soðuk iþler mi. Elhamdülillah, çok þükür yarabbi. Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.