yaðmurun sesini unutanlar var sevgili ve imkansýz düþlere ne kadar da uzaktýr insanlar yasalarýn onaylamadýðý törelerin katline ferman çýkardýðý sevdalara ne kadar..
uykular ýssýz kabuslar bahtiyar yaðmur sevgili yaðmur! kadim zamanlar için tufan ezgisi..
yaðmur gibi iniyorsun içinde renklerin cezbeye tutulduðu yaðmur gibi eðriciklerinde ýslanmýþ dilekler ahþap bir saçaktan ruhuma düþer gibi vahiy gibi son baharýn son günlerinde düþen son yaprak gibi..
oysa bilmelisin ki böyle zamanlarda içimden parmak kadar kuþlar havalanýr boðazýmda dokuz düðüm arapsaçý acýlar evecen yutkunmalar var içinde sýmsýký acýlarýmýn zemheriye tutulmuþ arzular var..
hatýrla! kaçaktýk ve günaha meyilli yaðmurun çatkapý yaðdýðý rivayet ediliyordu cizre ýrmaklarýna boynunda her hasrete ayarlý gri beyaz bir kaþkol bekçiler çekilmiþti caddelerden ve hýrpaniydi sokaklar ürkmeden geçiyorduk peri gölgelerinin arasýndan bir bahar düþlüyorduk besbelli içinde bembeyaz açýyordu erguvan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rampaların Ustası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.