gidecek bir yerim yok!
çýkýp avluya
su içirmeliyim avuçlarýmdan karýncalara
kuþlarý seslemeliyim sonra cik cik diye
kuþlar gelmeyecek
öldü diyenlerden nefret ediyorum!
gelecek kuþlar
yem yiyecekler onlar da avuçlarýmdan
bir su yýlaný kadar çýplak sýzým kývrýlacak en kuytuya
onlarý izlerken sevineceðim çocukluðumla
gidecek bir yerim yok!
vatansýz bir yalnýzlýk benimkisi
þair yalnýzlýðý
þiir acýsý
sürrealist anaforlar üflerim kalemimin ucundan
Don Kiþot’luk yaparým yel deðirmenine karþý!
diþlerimin arasýnda sýkarken bir anne yarasýný bir ömür
dilimin ucundan akýtýrým
bir evlat sevincini gücüm yettiðince
gidecek bir yerim yok!
münzevi bir seyyahým gezinen bulutlarda
deniz suyu içer
gök doldururum avurtlarýma
hicaz bestelere karýþýr ruhumun notalarý
aðdalý güftelere dökülür sonra dudaklarým
gidecek bir yerim yok!
haymatlos bir yüreðin ev sahibiyim
kiracý tutamýyorum kanýmda, canýmda
birisi bir taþ atar kaçar
caným kýrýlýr!
kýrýklarýný severim en çok saçlarýmýn
ben onlarý okþarým
onlar yalar alnýmý
gidecek bir yerim yok!
turuncu sabahlara uyanýr maviliðim
gün indikçe daðlar ardýna
lacivert bir yol tutarým ufuklara
bir ben bilirim beni
bir de ben!
aðýrlaþýrým dünya döndükçe
aðrýlarým döner durur eksenimde
ne yana dönsem
bir keman telidir zaman
öyle gergin, öyle ince, öyle tiz!
uðuldar da uðuldar kulaklarýmda
gidecek bir yerim yok!
uðrun uðrun Tanrý’yla buluþur gözlerim
O da bilir bir urbam
bir de sözlerim kalýr benden geriye
“biraz daha bekle der” sessizce
bir ben duyarým
ve devam eder
“gidecek bir yerin var”
-mavi bir yol çizer bana ýþýkla-
13:00/27 Kasým 2014/Sev_tap