tramvaylar geçiyor
ve trenler
ve otobüsler
yolcular
yolculuklar
gidenler
ve gelenler
gözlerim birer pencere
öylece izliyorum hayatý…
bir köþe baþýnda dilenci ömrüm
bir avuç sevgiye
sevgiler karaborsa
çiçekçi kadýnlarýn
ve mendilci çocuklarýn ellerinde
köþede kestaneci amca
piþiriyor çocukluðumu mangalýn üzerinde
pat pat patlýyorum büyüdükçe
ve genleþtikçe
püsküllü bir belaydý aþk gönlümüzde
püsküllü bir belaydý yoksulluk eðnimizde
ve dilimizde
hep ayný þarkýnýn nakaratý eþlik ederdi bize
“þehirlere bombalar yaðardý her gece
biz seninle seviþirdik”
boðazým acýyor kesilmiþ gibi
içim sýzlýyor bir zeytin aðacýnýn gölgesinde
kadýnlar var sudan ucuz
çarþaf çarþaf serilmiþ pazar yerinde
ve martýlar hep zanlý bu þehirde
hepsi leþ çöplüklerinde uçuþuyor
kirlenmiþliðimizi temizleyemiyor hiçbir çöpçü
çöplükler bizim içimizde
bizim içimizde…
sevgilim
uzat ellerini saçlarýmýn buklelerine
parmaklarýný geçir aralarýndan
rüzgar ol nefesinle, üfle
sevgilim
çocukluðum
en masum yaným
yüzümün gülen yarýsý
ülkeler düþüyor
bayraklar iniyor
bir senin bayraðýn inmiyor
göðsümde mýh gibi çakýlý
sevgilim
seni seviyorum demenin
kifayetsiz kaldýðý bir çaresizlikle
seni seviyorum
nehirler boyu
daðlar ardý
güneþten aya bir yolculuk
geceden gündüze bir gebelik gibi
sevdikçe seni azalýyor acým
sevdikçe seni yok oluyor sýzým
sevdikçe seni çoðalýyor insan yaným
sevgilim
ömrüm
ruhum
iyi ki varým…
13:00/26.11.2014/Sev_tap