CUMBALARIN ARDINDA

CUMBALARIN ARDINDA

Kendimi dizginledim la havleyi çekerim
Aþkýn libasý gibi ilmek ilmek söktüðüm
Gönül dediðin toprak yaza kýþa ekerim
Ay bacayý savuþtu, yoluna gül döktüðüm


Sarmaþýk güller gibi her yanýmý sardýn ya
Her günüm senle doðar, cumbalarýn ardýnda.
Ne bende rahat ettin, ne de benden gidersin
Ayrýlanlar kavuþtu, elinden el çektiðim


Bu aþkýn dile destan niye örtbas edersin
Sap samandan ayrýþtý ibriþim tel büktüðüm
Hem yarim ol hem yaren, yar otaðýnda kalam
Herkes Leyla olamaz, Mecnun çölüne salam


Gözlerim yollarýnda dilimde aminlerle
Koy verip gittin beni kup kuru selamlarla
Seni haktan diledim adakla, yeminlerle
Aþkýn arzu halleri hoþ sözlü kelamlarla


Urun urun sevmiþim hep boþuna boþuna
Yinede gönlüm geçmez kýyamam göz yaþýna
Yalým yalým tutuþur baðrýmda küllenen köz
Yeryüzünü arþýnlar simyacý gezgin kiþi


Kuzgun gibi üþüþür býçak gibi keskin göz
Kahkahasý þen ise, tamamdýr gönül iþi
Yokluðun aðýr gelir, kýyama artýk bu cana
Bir döþekte sen getir tarçýn kokulu hana


Borç dediðin nedir ki, gönül borcu olmasýn
Yýkýlýp düþse dünya, yaþamayý býrakma
Gamzeleri deliþmen aþk bahçesi solmasýn
Yalnýzlýðýn elini mecburiyetten sýkma


Uzaktan bir ney sesi yarý notada arar
Ýki gönül bir olsa aþk köprüsünü kurar.
Gönlüm razý olmaz ki, anýlarda kalasýn
Duvarlar ses vermese resimlerle anarým


Kalbimi köze deðil, cennetine salasýn
Duyarsam kemliðini için için kanarým
Kýþýn zemherisinde, ben baharýn olurum
Muhabbetin candansa, mihmanýným kalýrým.


Özlem ÇETÝN



Mihman : Misafir konuk
Kem : noksan eksik, köt, fena vs.
Sosyal Medyada Paylaşın: