Ben seni çok özledim, utandým diyemedim Yoruldum koþmaktan ona buna bakmaktan Sen diye seyre daldým taþ kesildim sokaklarda Yine yalnýz, yine yýldýzlarý tuttum sana Seviyor sevmiyor, seviyor sevmiyor Kopardým goncanýn yapraklarýný ben sana tutuldum Ben aðladým, gökyüzü aðladý.
Ben seni çok özledim, utandým diyemedim Çünkü ben sevgi kesiði, kýrk dikiþ taþýyordum Çünkü ben kapattýðýn kapýlarýn sürgüsüyüm Keþke göçükler altýnda kalsaydým da, kapýnda kalmasaydým Affetmeyen bir yüreðin esiriyim, aldandým. Eh be dilim! Sanada serzeniþ hiç yakýþmýyor.
Ellerim, ellerim kelepçeli dilim yasaklý ben suskun Anlatamam özlemlerimi suçüstüne suç iþlerim, suskunum Örtbas edilen sevdam düðümleniyor boðazýmda Güvercinler havalanýyor bana inat avlularda Yaþama sevincim akýp gidiyor gözyaþlarýmda Ben seni çok özledim, sarýlýrým özlemlerine Bu þiirin hamuru sen, mayasý suyu çöreði sensin Usanmadým, Yine baþýma taç ederim.
12.11.2014 MANÝSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özlem ÇETİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.