Veda ve Gül

Vakit veda zamaný,
Sözcükler yalpalýyor,
Körkütük lisan.
Dilimiz dönmüyor,
Konuþamýyoruz.

Kan sýzýyor zamanýn çatlaklarýndan.
Denizimiz kan soluyor,
Sabýr mercan bir tespih oluyor.
Yýlan misali yollar kývrýlýyor.
Hasret yokuþ týrmanýyor.
Veda uzuyor.

Karanfil kokulu zamanlar,
Geçmiþte kalýyor.
“Karanfil deste gider,
Kokusu dosta gider.”
Türküsü,
Dillere dolanýyor…

Yüreðimizde gül sýzýsý,
Açýyor güllerin en kýrmýzýsý,
Veda oluyor.
Ankara,09.02.2008 Ýbrahim KÝLÝK
Sosyal Medyada Paylaşın: