Bugün çayý yine yalnýz içeceðim. Yalnýzlýðýn diasporasýnda. Hüzünlerin rýhtýmýnda. Demliðimde çayý, Yüreðimde yalnýzlýðý demleyeceðim.
"Yalnýz býrakýp gitme bu akþam yine erken, Öksüz sanýrým kendimi ben sensiz içerken." Þarkýsýný defalarca dinleyeceðim. Ve sek çay içeceðim, Günaha girmeyeceðim. Demli çay burarken damaðýmý, Yalnýzlýðý besteleyeceðim. Ýðreti sözcüklere tutunup, Yalnýzlýðý esir edeceðim. Çayýmda yalnýzlýðý þeker diye eriteceðim. Ankara, Ýbrahim KÝLÝK,09.02.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
zakir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.