Buhardan kentler

ne kadar güzel bir kadýnsýn
diyordum içimden
o da biliyor olmalý bu mevsimde
nane þekerinin tadýný
acýdýr acý

soluðundan çýkan buhar
gece yoksullarýnýn umududur
bakla oda nohut sofa
bir kalp yeter de artar bana
ey insanlar

yoksa suya katarken kendimi
þiþenin en güzel yerinden
böyle üþümezdim
sevdakar dediðinde kara kara
düþünmezdim

bakýnýz taburede yalnýz bir adam
eski türküler duraðý
o kadýn o gözleriyle içine büyük
meneviþler sunaðý
söyler yârim senden ayrýlalý

öp ve koy dedim içimden
sol yanaðýndaki gamzenin içine kalbimi
sýrlarý var sýrrýmýn
o bile görmesin içine düþen
aþkýn cemresini

ne bulutlar ne gök yüzü
ne de eski aþk martavallarý
ucuca ekli mektup açacaklarý gibi
bekler okunmalarýný
ah ille de lila mektuplar

bu gün sevdiðin gibi
yarýn da sevecek misin beni dedim
evet dedi
bu gün yarýn öteki gün
varlýk bir sevi yetisidir çünkü





Sosyal Medyada Paylaşın: