Giderayak

üþüyordum ve üstelik
küçük elli

kýrýk bir aynanýn
üzerine düþtüm sanki

Ayvalýk yolunda
göz çukurlarýmý dolduran acý

asfalt yola düþerken
ayýrýverdi bizi

ey yaðmur ey kalbimin sesi
þu denizden mi aldýn

bu yaraya basýlan
tuzu

sen giderken
kýrýlan
uyluk kemiðinde kaldý
aklým

iyileþmez
iyileþmez gayri





Sosyal Medyada Paylaşın: