Merhaba Sevgili...

Satýr satýr yazýyorum seni kâðýda.
Bir kalemim biliyor bunu.
Ucu yok yazdýklarýmýn.
Yazabildiðim kadar yazýyorum iþte.
Kelimeler cümleler paragraflar kitaplar izliyor birbirini.
Bitmiyorsun sen.
Dakikalar saatler günler aylar hatta yýllar geçiyor.
Ama unutamadýðým olarak kalýyorsun hafýzamda.
Ne sevdim seni ben.
Bir kuþ gibi ürkerek ama bir aslan kadar cesaretle,
Bir þair kadar duygu yüklü ama bir komutan gibi kahramanca.
Sahi ne sevdim seni.
Cehenneme atýlmak için en önde bir maraton koþucusu gibi koþarak.
Sevdim iþte ötesi yok.
Acabasý amasý fakatý yok.
Yani ölümü sorgulamadan sever gibi sevdim seni.
Hani býrakýp giderken iyi bak kendine diye bir not tutuþturmuþtun elime.
Kapýnýn o çýldýrtan sesi ve elimdeki notla beni bir baþýma býrakýp iyi olmamý isteyebilmiþtin umursamadan.
Oysa hayvanlarý bile acý çekmesin diye öldürürdü atalarýmýz.
Sen o zaman can çekiþirken beni öylece býrakýp gitmiþtin hani.
O gece öldürmedin diye beni çok kýzgýným sana ben.
Vicdan denen kelimenin safsata sevmenin yalan olduðunu öðrenmiþtim sayende.
Þimdi sana söylenmiþ sözlerim yazýlmýþ kitaplarým var.
Ýçim kan aðlarken sýðýndýðým kelimelerle öðrendim sadakati.
Yazdýklarým senindir al hepsini ama ver götürdüklerini.
Hayallerimi gülüþlerimi umutlarýmý ver hadi.
Harcamadýysan tabi….

Sosyal Medyada Paylaşın: