Îþte yine yollardayým.. Nereye bu gidiþ kimden bu kaçýþ inan bende bilmiyorum. Bildiðim tek bir þey var seni soðuk odalarda hâlâ özlüyorum.. Yürüyorum uçsuz bucaksýz ücra köþelere.. Sensizliðe bir adým daha atýyorum sana kavuþma ümidi ile.. Bitmiyor yürüdükçe uzayan bu özlem kokan yollar.. Sensiz saniye bile geçirmek bana zor gelirken bilmem ki nasýl geçer bitmeyen vefasýz yýllar.. Yine yollardayým Sensizliði yüzüme yüzüme vuran kýþýn soðuk rüzgarýna raðmen sana atýyorum bu yorgun adýmlarýmý.. Nasýl söndürmeli icimde yanan bu kor yangýnlarý.. Yollardayým ey yüreðime sevda diye yazýlan yarim.. Belkide sensiz yaþamaya alýþmaya yürüyorum çaresiz.. -Tatsýz -Tuzsuz -Sevgisiz -Ve Sensiz.. Yaþamak denirse eðer buna, yaþamaya atýyorum adýmlarýmý ve gözlerinin karanlýðýndan daha büyük bir karanlýða açýyorum kapýlarýmý..
Vuslata Yolcu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sadece Şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.