Karanlýðýma güneþ ne kadar doðsada sen olmayýnca sabah olmaz gecemde.. Sen bilmesende sevgilim gözlerinde gülüþüne hasret bu yüreðim..
Susuz kalmýþ çöller gibi yansada kor olan yüreðim bilirim bilmezsin sen yine sevgilim bir tek gülüþüne hasret bu yorgun gözlerim..
Toprak gibi özlemim sana ey vuslatý zor olan yarim.. Ey gökyüzünün karanlýðýnda hiç gitmeyen mavi’m Biliyorum yine sen bilmezsin benim hissettiklerimi.., Sen yinede unutma sadece sana ait bu kalbim.. Ve ben sadece; gözlerinden dökülen tebessümüne hasretim..
Vuslata Yolcu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sadece Şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.