YEDİ

her zaman biberde deðildir acý
o toprakta karpuz bile acýdýr bazen
sýrada gökyüzü var
seni bekleyen sakallarým eskidi
yurdum yenik düþüyor kendi insanýna
deðiþiyor seni bekledikçe renkler
ve laf taþýyan bedenler kokuþuyor
bir asker öleceði daða alýþýyor
ben gelmeyiþine alýþamýyorum
seni söyleyen þarkýlarým tükendi
susamak bir çöl vahabýnda
ve yanýmdayken dahi özlemek seni
aslýnda bilmeden bekliyorum
sen zaten yanýbaþýmdasýn
seni yazan þiirlerimden öte olamazsýn
köreldim, tüttüm bir ocak misali
unuttum dua etmeyi de yokluðunda
bir gelsen tanýyamayacaksýn beni
yada bulamayacaksýn býraktýðýn gibi
sade balýklar talip cesedime artýk
ve insanlarý umarsýz canýma hatta
ben beklerken gelmeyiþini
sana cehennemi diliyorlar güzelim
güya günahkarmýþsýn
ayný güneþte varýz ya
ayný ateþte yansak n’olur ki
tümden iyi mi herkes acaba
bana öyle geliyor ki güzelim
hani sen bana gelmiyorsun ya
bence hepimizden iyisin
cevabý olmayan bir soruyum
toprak bile sarmayacak belki de
seni bekleyen ayaklarým çürüdü
ne çiçek büyür ne ot biter artýk bende
sen gel dememe bakma aslýnda gelme
bana da ver n’olursun bu zulmünden
yada bitir þu maçý artýk yenik düþmüþken
Sosyal Medyada Paylaşın: