ALTI

sen malum aþklarýn emanetiyken
ne denizleri þaraba buladým ben
öyle masum durmaz aþk
ve öylesine de yaþanmaz hiçbir zaman
ya alacaklýdýr olabildiðine
ya da ruhunu verecektir tüm benliðiyle
öyle kolay yaþanmaz da
soluk soluða ölebilmesine sevilir
sevilmesen de nefret edilsen de
sen sevmelisin çiçeði koklamasan da
bedeli de o kadar hafif olmamalý
aðladý mý gözlerin þiþmeli, kabarmalý
vazgeçerken yüreðindeki kabarýklýk
damla olabilmeli süzülebilen
ve yeryüzüne düþmeye yakýn
buharlaþabilen, yeryüzüne düþmeyen
öyle masum hiç olmadý aþk
can aldý Azrail oldu bazen
ve pazarlýðýmýzýn en kör noktasýnda
deliler gibi yaþandý, anlamsýz
baþlangýcýn taahütüdür ayrýlmak
alnýna çizilen harita varken
ne sen seçebilirsin kötüyü
ne ben senin kadar iyi olabilirim
oysa ikimiz de can çekiþeceðiz
bakalým kim neyi anacak son nefeste
öyle masum anlatýlmadý aþk
sana seni anlatayým mý az biraz
ne kaþ, ne göz, ne baþka bir suret
siluetin olsaydý karanlýk bir sokakta
en can alýcý ýþýklar yetmeseydi sana
hatta hiç olmamýþsýn gibi mesela
insan saatlerce bakabilmeli denize
bir deniz kýyýsý bankýndayýz
saklamalý içimdeki tüm kelimeleri
her kendiyle konuþaný deli sanma
hepsi günahsýz mýrýldananlar dýþýnda
sana dokunmak nefesimle yeter bana
sadece bir kez bile gözlerine düþemem
sen her nokta koyuþunda bitti dersin
ben her satýrda yeniden baþlarým sana
Sosyal Medyada Paylaşın: