O çiçek sapı

**
zamanlardan bir zamandý
avluda serin beklemeydi mevsim
bacaklarýmý karnýma çekip,
bir bir ýsýtmak vardý gitmeleri
Ýçimden çok deniz temizledim, ellerim hep mavi

küçük kýzlara dokunmuyordu büyük eller,
ölümün yüzü kýna kokar mý
iðde ve ahlat aðacý rüzgarlarca vurur,
bulmaya kaybolur kendini çocukluðun
içimden çok ölüm temizledim
Senin de yarana hep karanfil bastýlar, dinmedin

fikrimin ince gülü
her gece sýrtüstü düþer uykulara yaþamak yorgunluðum
zaman inceden aynalara dokunur
kanýmýzda kýrmýzý bir uyuþukluk
bir oðlana çýðlýk olur, yer olur, yurt olur, ana olur
esmer bir mermere gömülür yüzü
kasýðýnda dinmez aðrýsý yaðmurlarýn

içi boþaltýlmýþ kuþum, aþkla doldurulmuþ
kanatlý bir mendilmiþ aðlamak
baþýný nere yaslasan ayný soðuk

kaç deniz kenarýndan döndü intiharlarým
yaþamak; daha kanlý savaþ
hatýrlayarak bulurum unutmanýn yolunu

*bir çiçek duruyordu orada iþte
bir yanlýþý düzeltircesine açmýþ
tüm ormanlar bir adým boyuydu
ellerimizin arasý o çiçek sapý




* Cemal Süreyya
Sosyal Medyada Paylaşın: