Her aklýna estikçe n’olur arayýp sorsan!
Seni seven gönlümü alýp gitsen ne olur?
Rüyamda bile olsa þöyle sýmsýký sarsan...
Her fýrsat bulduðunda gelip gitsen ne olur?
Benim kuru laflara bilirsin ki, karným tok!
Senin mah cemalini bilmeyen hiç kimse yok!
Kaþlarýný yay edip, kirpiklerini bir ok...
Adý belli kalbimi delip gitsen ne olur?
Gittin de aramadýn, ya ben ne hallerdeyim!
Halim içler acýsý, en ince dallerdeyim...
Sen kendi evindesin, bense yad ellerdeyim;
Arada bir uykumu bölüp gitsen ne olur?
Sen de þiirler yazýp sevdiðini söylesen...
Nereye varacaksýn bu halinle böyle sen?
Hani senden hiç çýt yok, n’apýyorsun öyle sen?
Bir kez de bu garibi bulup gitsen ne olur?
Varsýn kahýr mektubu olsun, sen yine de yaz!
Ýster satýrlarýna doldur hem binlerce naz!
Uzaktan her kulaða hoþ geliyormuþ ya saz...
Biraz da benim için çalýp gitsen ne olur?
Ne olur bir köþeden çýkýversen önüme?
Nasýl mutlu edersin imanýma, dinime...
Ah bir de cila çeksen rengi atmýþ gönlüme!
Boþalttýðýn kalbime dolup gitsen ne olur?
Antalya-2014/11
TDK:
mah cemal: ay yüzlü, sevgilinin yüzü...
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.