Bu gecede sensizim ve yine sessiz , Buruk bir solukla içime çekiyorum Oksijen denen illeti , Ve kendimi bulmaya çalýþýyorum Kaybolduðum masallarda . Hem yazarým,hem de yazýlan. Kayýp bir þehrin ýssýz sokaklarýndayým Giriþ bölümünde Ve tasvir ediyorum mekanlarý kiþilere , Yorumlarýndan habersiz . Hýzlýca geçiyorum geliþmeleri Ve geliþmeselerdi diyorum keþke . Sonuç bölümünde bahsediyorum Sonsuz aþklardan , Oysa sonu çoktan belliydi aslýnda , Sen,sonsuzluktaki sonumsun Bense,sonumdan vazgeçemiyorum
Cemil MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
kefren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.