UNUTULURSUN
Ne serzeniþlerin kalýr tenhalarýnda hayatýn
Ne de bir damla göz yaþýn
Unutulursun þairim,unutulursun
Bir gün batýmý kýzýllýðýnda
Gonca bir gülün yapraklarýnda
Yokluðunda var ettiklerin
Unutur seni,hiç yaþamamýþcasýna
Issýz sokaklarý dost bilirsin kendine
Kaldýrýmlar boyu uzar ayak seslerin
Köþe baþýnda yanan sokak lambasý kadar yalnýzsýn
Yalnýzlýðýndan büyür gözbebeklerin
Üzerinden yýllar geçer
Ve hiç bir baharda yeþermez düþüncelerin
Yaktýðýn kiprit çöpü kadardýr rüzgara hükmün
Sigara dumanýn gibi uçup gidersin
Çekilir dert midir seninkisi?
Çekmeyenler bilemez tabi
Daha dünmüþ gibi yaþadýklarýn
Hiçbiri yok þimdi
Anlatýlmaz bir duygudur düþüncelerin
Ayrýlýða alýþmak zordur bilirsin
Koþ þairim,koþ
Gidebildiðin kadar uzaklara git
Ardýna baktýðýnda göreceðin tek þey
Yaþlý bir gölge
O da terk ediyor ya seni güneþ gelince
Al eline bir kalem
Ve baþla yazmaya kederlerini
Kara bir trene hükmet satýrlarýnda
Yýldýzlarý ikiye böl orta yerinden
Ateþleri küle çevir yaðmurlarýnla
Zýndanlarýn en karanlýðýna hapset kendini
Neye yarar deðilmi
Bunca çile
Bunca gözyaþý
Neyi deðiþtirir ki
Hiç bir dost aðýzý anmazsa seni
Yaz þairim
Tekrar tekrar yaz
Ýçine içine kazýyarak yaz
Hatýrlamasada eðer aðladýklarýn
Bir umut,belki hatýrlar
AÐLATTIKLARIN.........
Cemil MALKOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.