Ben Dediğin....

Uzun bir hayat yaþamadým belki
Lakin bende birþeyler biriktirdim herkes gibi...
Doðrularým oldu,doðru bildiðim yanlýþlarým,hatalarým.
Gün geldi özür diledim,gün geldi özür aldým...

Düþmedim þükür,kimseyi de düþürmeye çalýþmadým!

Hep bir ben çýktý benden,daha fazlasý deðil
...
Aðlarkende bendim, gülerkende...
Herkes kendi kafasýnda kendince; kaç ben çýkardý benden bilemem
...
Güneþte ben kavruldum,
Yaðmurda ben ýslandým

Kimine göre geveze oldum,
Kimine göre muhabbeti okyanusa benzetilen.

Kimsenin omuzuna yaslanmadým yalnýzlýklarýmda

Kendim için birþey yapmadým diyemem ki;
Yere çarpmaya çalýþanlara inat, kendimi ayakta tuttum.
Kimseye minnet etmedim, Rabbimden baþka,
O’ndan baþkasýna da sýðýnmadým
...
Mükemmel olmadým hiç,
Bile bile de yanlýþa yürümedim.

Benden çarpý iki çýkmazki hiç!
Toplasanda, çýkarsanda, bölsende yine benim

...

Kimbilir benim gibi kaç kiþi var;
ama ayrý ayrý
ama tek
ama kendi
...
Savaþ mý savaþtým, barýþ mý barýþtým...

Yirmidört saatte nasýl gece gündüz var ise
Bende de doðru ve yanlýþ var...



Ben dediðin; bu kadarým...

Ne bir eksik, ne bir fazla...

....


Sosyal Medyada Paylaşın: