eski bir rüz-nâmenin yýkýntýsý þehir
sokak aralarýnda acýmasýz güruhlar
safiyane yoksulluðumuza haraç kesmekte
þimdi alacalamak istesek de zamaný nafile
rüzgârlanan bir tepenin ardýndan
kanatlanýyor gölgemiz
bu karasal kumul bir çaresizlik
üþüyen iki kar kuþunun cansýz titreþimi
çýðlýk çýðlýða kesiþen yalnýzlýk
ve
hep ayný karanlýðýn rahnesine düþen
salon salomanje açlýðýmýz
aþk-
-sýz-
-lýðýmýz
biliyorum
büyük bir keder bu
akþamdan solan kanarya çiçeðini emzirmek
kaðýttan gemilere su vermek gibi…
ayþe uçar
15-11-2014