ateþten gülleri yýkarken su gün yavaþlar çýrpýnan kanatlarýnda solarken tenin badem aðacýnýn gölgesinde kirpik ucunun þebneminde uzayan yoldur gökyüzü
ecel týrmanýrken göðsündeki patikaya vurulur kalbimin niþangâhý ürperen tenimdeyse gölge fýsýltýlarý ve gece karanlýk... ay delirmiþ toprak soðuk serçeler ölü...
mavi bir çiçeðin dudaðýnda uyurken þehir sarý hüzünleri döküp eteðime... gitmesen olmaz mý?
ölüm her yerde...
Þiirime güzel sesiyle ve muhteþem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaþým BENSENO’ya ve güzel yüreðine sonsuz teþekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygýlar........
ayþe uçar 14 /02 /2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
flycan57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.