MESCiD-i AKSÂ

Sabýrtaþým çatladý; isteyen arsýz desin
Harfleri, heceleri öfkeye banacaðým
Erkekse biri çýksýn, bana duyarsýz desin
Cevabým dünden hazýr; kimden utanacaðým?


***

Bir zamanlar bir iken ayný kalbe sýðardýk
Karanlýklar içinden gün ýþýðý saðardýk
Yýksa, yaksalar dahi külümüzden doðardýk...

Oysa þimdi çaresiz, bir gürûhuz; ruh noksan
Bir mekân; mahzûn, sessiz; esir Mescid-i Aksa’n!

Direnirken çocuklar karþýsýnda tanklarýn
Kurtarýcý bekleme ardýnda ufuklarýn!
Geçmedi mi zamaný hamasî nutuklarýn?

Hicap duyarsýn...belki; bir kez aynaya baksan
Onurun varsa bil ki, esir Mescid-i Aksa’n!

Allah’ýmýz Semî, eyvallah; sen duaný yap, ama
Gör oynanan oyunu, gözlerini kapama!
Çaresiz geleceksen yaklaþma hiç kapýma;

Yýkýlýrdý þer duvar, bir kez ayaða kalksan
Kulak ver, inleyen var! Esir Mescid-i Aksa’n!

Yer dahi yeþermezken sulamadan, rahmetsiz
Zafer mi bekliyorsun, savaþmadan, zahmetsiz?
Acýnacak haldeyiz! Muhammed’siz, Ahmet’siz(SAV)...

Hangi yana baksan kan; kan var topraðý sýksan
insanlýk yerle yeksân; esir Mescid-i Aksa’n!

Hani Kur’an kutsaldý, koruyup çiðnetmezdin?
Hani mazlûm gördünmü el verip, inletmezdin?
Hani "davam! " diyordun, hiç ihânet etmezdin?

Hani þeref, haysiyet? Hani nerde eski þan?
Sanma susmak meziyet! Esir Mescid-i Aksa’n!

"Neden bizi buluyor? " diye sorma her belâ
Tohum fitne tohumu, sonuç; her yer Kerbelâ
Birlik olmazsak þayet, kolay dinmez bu salâ...

Az þey midir meselâ, öfkenden iz býraksan?
Yýllar geçti, bak hâlâ esir Mescid’i Aksan!

Aþikârken terörist, teröre kucak açan
Bana laf söyleyemez aðzýndan köpük saçan
Ben miydim yakýp yýkýp sonra býrakýp kaçan?

Âkýbet hep musibet sen Coni’ye çýraksan
Nefer bekliyor nöbet; esir Mescid-i Aksa’n!

Döktüðümüz yaþlarla d/olsa da koca umman
Ahmaktýr haçlýlardan, Batýdan medet uman
Iman elde kor ates; belli ki ahir zaman

Varsa zerrece îman, kayýtsýz kalmaz insan
Rabbinden dile Aman! Esir Mescid-i Aksan!

Güçlü, "haklý" sansa da gücü elinde tutan
Er-geç sin’de hatýrlar gerçek neymiþ, unutan
Ölüm ne kýdem tanýr, ne Kral, ne de Sultan!

Güneþe gebe her tan; sen ahdine sadýksan
Kudüs sana da VATAN! Esir Mescid-i Aksa’n!

Yazýklar olsun bize, zincirleri kýrmazsak!
Sinsi tuzak kurana biz de tuzak kurmazsak!
Gür çýkar mý sesimiz birlikte haykýrmazsak?

Ye’sin bayraðý insin! Yol bulunur Burak’san!
Umut etsin, sevinsin esir Mescid-i Aksa’n.

Yangýn var yüreðimde; dökülen benim kaným
Çakallar sürüsüyle çevrili dört bir yaným
Sebep kardeþ kavgasý; bu yüzden periþaným...

Nasýl akmaz gözyaþým, el uzatsam... sen yoksan?
Uyan be arkadaþým! Esir Mescid-i Aksa’n!

Ýlâhî, þahidimsin gönlüme düþen odun
Tek tesellim "MÜNTAKiM", intikam olan adýn
Adresi, Yüce Katýn, bunca âh’ýn feryâdýn

Alçaklara acýnmaz yerin dibine soksan
Bir acým var hiç onmaz; esir Mescîd-i Aksa’n!

Mecit AKTÜRK
Berlin, 13.11.2014