Biz köy çocuklarýyýz Toz yutmuþluðumuzda var Halay çekmiþliðimizde Mas mavi gökyüzü Gürül gürül sular Yem yeþil kýrlar Allah þahit ki Hepsini görmüþlüðümüz Hepsinde gezmiþliðimiz var.
Köy çocuklarýyýz Yaðmuruyla ýslanmýþlýðýmýz, Güneþiyle kararmýþlýðýmýz var. Her mevsime aþina tenimiz Yaz, kýþ, bahar Hepsinde üþümüþlüðümüz Hepsinde yanmýþlýðýmýz var
Bölük bölük sürülen topraklarýmýz Ýçi sýr dolu tohumlarýmýz var. Emeðimiz , Terimiz, Göðe doðru baþaklarýmýz; Ve üzerimizde sýra sýra bulutlar; Yaðmuruna ýslanmýþlýðýmýz Dolusuna tutulmuþluðumuz var
Köy çocuklarýyýz biz Yüzümüzün altýnda çileli bir yüz Gözlerimizin ardýndan gözlerimiz bakar. Her umudu tatmýþlýðýmýz, Eli boþ kalmýþlýðýmýz var.
O parlak ýþýklar, Beton kaldýrýmlý sokaklar; Ne kadar çaðýrýrsa çaðýrsýn bizi Býrakýp gidemeyiz. Bize mabet, Bize mezar bu topraklar Daðlarýnda gülmüþlüðümüz Aðlamýþlýðýmýz var.
Bu gece, Bu ay, Bu yýldýzlar, Vazgeçemeyiz yar Kehkeþanlarýndan geçmiþliðimiz var.
Aydýn YÜKSEL-Ankara 26.10.2014-Pazar-16.00 Sosyal Medyada Paylaşın:
Aydın YÜKSEL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.