ŞİİRİSTAN
Kurtuluþ günü yok o bir eyâlet
Diliyle, örfüyle; ayrý bir destan.
Adýnda devlet var, yok il ve ilçe
Ýsmiyle, özüyle; özel Elbistan...
Kendi kömürüyle demirin yüler
Bu yüzden ki halkýn yüzleri güler
Ceyhan’ý ilçeyi ikiye böler
Ne güzel Sâni’dir, O senin ustan.
O zatýna mahsus yaþar öyle ki
Derman olam, sen derdini söyle ki
Her imkâný saðlar; TEK’le, TKÝ(1)
Huzur bulur hasta, kurtulur yastan.
Eðer akýllýysan senin dengindir
Yabancýya karþý, gönlü engindir
Ýnsaný hem zekî, hem de zengindir
Ayrýlmýþ ezelden; rýzgýnla, hýstan.(2)
Sana mahsus o burmayý unuttum
Rüyan gördüm ben yormayý unuttum
“Adýn nedir” hiç sormayý unuttum?
Þiiristan mýsýn, yoksa gülistan...?
10/11/’14
Hanifi KARA
(1) TEK: Türkiye Elektrik Kurumu
TKÝ: Türkiye Kömür Ýþletmeleri
(2) Hýsta: (mah.) Hisse, pay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.