Ne zamandýr art arda iki cümle kurmadýk Bir çay bahanesiyle hatýr bile sormadýk Hatta eylülden beri yan yana hiç durmadýk Bu ýramak deðilse söyle bu haller niye Korkuyorum, sevmekten vaz geçmiþsindir diye
Onca kalabalýkta, bir tek sen yoktun neden Ýnsan kaynayan þehir tenhalaþýrken hepten Serabý ötelemek ne zormuþ hakikaten Hoþ geldin diyemeden gözden kaybolmak hani Zeval vaktinden evvel âfâkta solmak hani
Diyorsan kabahatin a’zâmi buldu bini Ne yaptým da incittim kýrdým bilmeden seni Mademki kederdenmiþ çehremdeki albeni Ýmâdan uzaklaþýp açýk açýk söyle de Ki hatamý bileyim durum böyle böyle de
Mâziyi her anýþta gözlerim dolup taþtý Aðladýðým günlerin haddi hesabý þaþtý Kezâ görsen içimi hasret boyumu aþtý Sükût ile canciðer olur muydun acaba Ya da arayýp beni bulur muydun acaba
Hani bir geliversen, bakýversen yüzüme Önce inanmasam da gören iki gözüme Sonrasý bahar yeli dokunurdu güzüme Fakat geçtiðin yoldan sen ki tekrar geçmezsin Geçsen de, artýk beni yarenliðe seçmezsin...
9/11/14/NÜS
Sosyal Medyada Paylaşın:
NÜS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.