Yine sana döndük, sana geldik Bize bir yol göster!....
Sen ki, özlediðin bulutlara döndün Çünkü onlarý sever, onlarýn temizliðine özenirdin GerektiðindeYaðmur, gerektiðinde kar oldun, Topraklarýmýzda alev – alev yanan ateþleri söndürdün.
Yerin, gök’ün, yedi düvelin isyanýna kýzmadýn, Hatta insanlarýn nankörlüðüne de aldýrmadýn, Seni sarýp sarmalayan o mahsun, o füsunkar vatanýn Topraklarýna kutsal Tanrý rahmeti gibi yaðdýn.
Bilemem ki; bir daha görünür mü sen gibisi, Yaratanýn o kutsal lütfu bir daha eser mi? Ilýk, temiz ve de sakin bahar rüzgarlarý gibi Yoksa “siz kýymet bilmeyenlersiniz” mi der.
Senin kurduðun o güzel bahçelerin Taþ duvarlarý yýkýlmýþ, çitleri yok edilmiþ, Hep sülepe, hep aymaz o iki ayaklý doymazlar Azdýkça azgýnlaþýp, talancý kýrk harami kesildiler.
Biliyorum þimdi soracaksýn:
“Peki sizler nerede, hangi cehennemde uyudunuz? Öz malýnýzý, þeref ve onurunuz, laik devlet yapýnýzý Benim de en büyük eserim ve sizlere, emanetim Kan ve göz yaþý karþýlýðý olan CUMHURÝYETÝNÝZÝ Neden kollayýp korumadýnýz!.....”
Kemal polat 9 kasým 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.