ey AMED ey bir çocuðun kýrýklarýný bile saklayamayan kadim kent…
ey amedin nazlý surlarý ey aziz þehrin hüzünlü ve maðrur ve yenik ve küskün ve hýrsýz(!) çocuklarý! nereme sokulsam soðuk... nereme sýðýnsam oramda çalýnýyor tiz ve keskin surlar!
.... .....
.....
....... ....
soðuðun çocukluðumdan geçtiði anlaþýlan ve ense kökümdeki sýzýlý Amede dokunan Asur kadar eski Meya farqin kadar yaralý bir ses deðdi köklerime...