I eskiden ýslýk çaldýðýmda korkusuz bir kahraman gibi salnýrdým ejderhalarýn ecinnilerin arasýnda iþaret parmaðýmla daðlarý denizlere ulaþtýrýrdým sanki musayý bilmesem de mucizelerle yüklü bir asam vardý baþka çocuklara benzerdim baþka kuþlara ne oliver twist’tim yani ne de küçük prens yalanlarýyla uyandým büyüklerin kan ter içinde uyanýnca akranlarým ortadoðuda
II üzgünüm ve þiir de teselli etmiyor artýk hem hüzün çoðalsýn diye vardýr kelimeler deðil mi burasý dünya ve hayat binlerce manzara saklýyor kliklerinde þiirler parayla satýlýyor mesela silahlar parayla sular parayla ve martýlar dileniyor þehrin kýyýlarýnda özgürlük desem anarþist deðilsen yok ýslýk bile çalamýyorsun legal deðilse dudaklarýndaki devinim bir uðultu alýp kualklarýna meydanlara inmeyi terk ettiðinden beri þairler þehrin anaareterleri de esirdir kadýnlarý ve çýkmaz sokaklarý da..
III sonbahar da yitirdi manidar tavrýný mevsimler aldatýcý týpký insanlar gibi kýþ hariç o hala yoksullarýn damarlarýnda ayný suratla yaþamakta çocuklarsa ütopik suretlerinin ardýna gizlenmekte ve yollar yollara sözler sözlere çýksýn diye dualar yükseliyor mabedlerden Allaha ulanýyor el aksa! bir þehir bir daðý yüklensin diye omuzlarýna uzanýyor sonra denizin menekþe kokan avuçlarýna yataklýk etsin diye rüzgar o manidar kokulara taþýsýn diye umudun polenini meþriktan maðribe
IV sen yoksun kimse de yok acýdan baþka haritanýn bütün ölçeklerinde eksilsin biri diðerinde diye kýyasýya bir savaþ çocuklar kayboluyor çok þýmartýlmýþ bahçelerde kýrlangýçlar alýp baþýný gitti baþka serendib’lere gül de hicret etti kendi solgunluðuna ve bu yalnýzlýk anne gibi sarýlsýn diye bana tutup sokaða vuruyorum yüzümü daðlara rüzgarlara ve insan yüzüne tutup kanýyorum bir þiirin kifayetsiz yanlarýnda.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Rampaların Ustası Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.