ayrılığı sevdin mi ?

gittiðin günü hatýrlýyorum
sýðmýyordu gözlerine gözyaþlarýn
biliyordum
en az benimki kadar acýyordu kalbin
üstelik giderken kalýr gibi bile yapmýþtýn
hani koparamamýþtýn ellerimden ellerini
gözlerimden kaçýrýp gözlerini susmuþtun
kal dememi beklemiþtin belki de
ama diyemezdim, biliyordun
ayný yolun yolcusu sanmýþtýk birbirimizi
ayný romanda yaþarýz sanmýþtýk
bir þiirde yaþlanýp
beraber ölmeyi bile planlamýþtýk
ama ilk imla hatamýzda düþük yaptý cümlemiz
sen ve ben olduk hiç istemeden
bölünmez bir biz iken
yollarýmýz da ayrýldý, ellerimiz de
sonra ne çabuk yabancýlaþtýk birbirimize
sanki hiç tanýmamýþtýk birbirimizi
oysa yollarda sabahladý gözlerim
seni yeniden tanýmak istercesine
ya senin ?
hiç bekledin mi yolumu
bir gün olsun keþke dedin mi kendine
gittiðin gün aðlamaktan kýzaran gözlerin
bir daha yaðmur oldu mu ellerine
her geçtiðin sokakta bana benzettiðin birileri oldu mu
kokumu duydun mu bir kez daha
yoksa kalbinde öldürüp beni
geçmiþine mi gömdün sonsuza dek
yok sayýp herþeyi
yeni limanlara mý sýðýndýn
yüreðinden mavi’mizi sökerek

çok sonra gördüm seni
öyle doluydu ki ellerin, gözlerin, kalbin
karþýna çýkmak içimden gelmedi
ama ilk günkü gibi attý kalbim
seninle yeniden tanýþmak, dedim
titredim
sen çoktan unutmuþtun beni
söyle, önceleri aðladýðýn ayrýlýðý
bugün çok mu sevdin ?

- Abdullah Cemek


Sosyal Medyada Paylaşın: