Şimdi hiçbir yerde yoksun gibi
unutmalý yosunun üzerinde bir parça okyanusu
kýrýlýyor mavi her kulacýnda uzaklýðýn
uzuyor zaman geçerken yanýndan sessizliðin
sanki deðsem tüm taþlara ellerim onca aðýr…
üþümek istemiyorum ve darmadaðýn ölmek
yaslanýr gibi eski bir aðaca
þehirler deðiþti, biz aynýydýk hep
nasýlda saðýr baðýrmalarý çocuklarýn
körlüðümüze parmak sokuyor
acýtmak için canýmý öp ve geç
þuracýkta kývrýlýr kalýr kadýnlýðým
söyledim, çok söyledik
söylendik de….
üzerimizde bir parmak toz,
ve nasýl mutluyuz aslýnda daðlara vurunca
sesi kardeþliðin
ardýmýzda ne kaldýysa yarýna tamamlansýn
kýrk yerinden oyulsun zaman ve tekrar dolsun
maviyi unut!
bir kýz itiyor içindeki tüm kýrmýzýyý denize
dudaðýnýn kafesinde kaldý özgürlüðüm
varsýn büyüsün çocukluðumuz
bahar birazdan gelir
daðýtýr rengini dallara, güzel günler için
omzuma koy kolunu, baþka türlü omuzlanmýyor
acýlarýmýz
sanki hiç orman büyümemiþ gibi gözlerimizde
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.