GİZEMLİ BİLMECE
Ýlk keþif, aklýma sýrlar üþüþtü,
Hayat özü gerçek, belki de düþtü
Ruhumun gölgesi sulara düþtü,
Bulanýktý, çizemedim ben beni
Bir efsunlu çiçek, taktý peþine,
Ýçimden kervanlar çýktý peþine,
Kâðýt ýrmak oldu aktý peþine,
Kalem sustu yazamadým ben beni.
Arzumun sýrrý mý acaba zaman,
Soru, sorulardan diledi aman,
Kitaplar yazar mý böyleye derman,
Ýmbiklerden süzemedim ben beni.
Herkes gider iken vardým, geldim de,
Elin meçhulünü gördüm, bildim de,
Topladým, çýkardým, çarptým, böldüm de,
Bir ipliðe dizemedim ben beni
Anlamadým neresiydi muradým,
Ne dünyaya, ne ahrete yaradým,
Bilmem ki bir ömür ben ne aradým,
Esrar oldum çözemedim ben beni…
31-TEMMUZ-2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.