ZEHRİNİ ALIP DA GİT…
Çaðrýlmadýk konuktun en gizemli odama,
Demiþtim; bir soluklan, birkaç gün kalýp da git.
Mülteciydi gözlerin, bakýþlarýma ama,
Yasaklýydý ötesi, misafir olup da git.
Oysa sen her geliþte iþgal ettin yurdumu,
Tek direniþ görmeden esir aldýn ordumu,
En son kalem de düþtü, ihtirasýn durdu mu?
Can evimi parselle ve hatta bölüp de git.
Damla damla sömürdün özümdeki kaynaðý,
Gözlerinden tutuþtu içimin yanardaðý,
Karalara büründü, neþemin nurdan aðý.
Eserine bir göz at, suçunu bilip de git…
Her adýný anýþta hüznün üþüþüyorken,
Sen aldýrmaz edanla, þuhça gülüþüyorken,
Ben cehennem narýnda dilim lâl, üþüyorken,
Ütopik haritalar þehrimi çalýp da git…
Sana gel dememiþtim, git de demeyeceðim,
Ama bu bir vebalse, ben ödemeyeceðim,
Ýçime kazýndýn ya yok edemeyeceðim,
Sen kýzgýn ateþlerle izini silip de git…
Mademki gideceksin kus birikmiþ sancýný,
Bilmem nerde sakladýn, durak bilmez hýncýný,
Bitir bu iþkenceyi ve indir kýlýncýný,
Yar göðsümü, kattýðýn zehrini alýp da git…
11.TEMMUZ.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.