Bunca zaman kapýný çalmadýysam Süreyya Unuttuðumu sanma, sen ki dert arkadaþým Bittim, yorgun gözlere kara çalýyor dünya Gülümsemekten aciz çatýkken iki kaþým Sanki kýþ ortasýna iþlenmiþ mor nakýþým
Dermaným yoktu anla o hâlde neyleleyim Bir tutamlýk tâkati yola azýk ettim de Týknefes karþýndayým daha ne söyleyeyim Hatta bir keresinde sesini iþittim de Gelemedim, kendimi onca helâk ettim de
Hadi ben çaresizdim, deðil göðe uzanmak Bir adým atmak bile bedene eziyetken Sen nerdeydin Süreyya kolay mýydý dayanmak Ýnseydin baþucuma imkân da müsaitken Nasýl bekledim bilsen zamanda müsaitken
Çok kýrýldým Süreyya fakat önemli deðil Sarýp sarmalayýnca unuttum gitti iþte Aðlamam artýk, hem bak yüzüm de nemli deðil Müsterih ol Süreyya bir þey yok bu gidiþte Hicraný çaðýrmak ne ufacýk serzeniþte…
31/10/14/NÜS
Sosyal Medyada Paylaşın:
NÜS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.