ÇÖLE DÖNDÜRDÜN BENİ.

Bir sefil ayrýlýða feda ettik biz aþký,
Serabýmý kuruttun,çöle döndürdün beni.
Baharý yaþamadan,hazanda vurgun yemiþ,
Üzerine kar yaðmýþ,güle döndürdün beni.

Düþler savaþ alaný,yangýn yeri umutlar,
Gönlümüze sýðmazdý çizdiðimiz hudutlar.
Þimdi gözüme indi,yaðmur yüklü bulutlar,
Yataðýna sýðmayan,sele döndürdün beni.

Yýldýz mý toplamadým saçlarýna takmaya,
Nehir mi olmadým ki sana doðru akmaya,
Ne zaman karar verdin beni böyle yakmaya,
Ortasýnda kor saklý,küle döndürdün beni.

Sana gelen yollarda,toprak oldum taþ oldum,
Aðladýkça gözünde,iki damla yaþ oldum.
Per periþan eyledin,içmeden ayyaþ oldum
Belende çýðlýk atan,yele döndürdün beni.

Dünyamdan çýktýn ama,canýmda duruyorsun,
Þimdi bensiz kim bilir,ne düþler kuruyorsun.
Ne haldeyim sana ne,ne diye soruyorsun,
Kýyýsýnda ot bitmez,göle döndürdün beni.

A.Kurnaz

Sosyal Medyada Paylaşın: