YAR BENİ
Hazansýz sararan yaprak misali,
Yellerin önüne attý yar beni,
Rahmetle ýslanmýþ toprak misali,
Gözümün yaþýna kattý yar beni,
Sevgisiz kalmýþsa sevda ocaðým,
Ýçinde hasretle ben yanacaðým.
Bir gönül kalmadý sýðýnacaðým,
Gözünü kýrpmadan sattý yar beni.
Girdapdayým, bu girdapdan çýkamam,
Ak göðsüne, kýrmýzý gül takamam,
Eller gibi uzaktan da bakamam,
Ellerden de uzak tuttu yar beni.
Sevgisi gönülden,adý dilimden,
Düþmese de bir þey gelmez elimden,
Üfleseler alev çýkar külümden,
Vefasýzmýþ,tez unuttu yar beni.
Yari olamadým,yaren olaydým,
Bir dost gibi yüreðinde kalaydým,
Bir coþkun ýrmaktým,bir deli çaydým,
Çöle döndüm,yar kuruttu yar beni…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.