artýk diyemem söyleyemem kimseler duymasýn diye sabah alacalarýnda kulaðýna fýsýltýlarla okuduðum eski þarkýlarý
sen derin bir ah çekemezsin kadere sövemezsin her seferinde ve ben ne kadar özlesem de bir daha kendimi sana vurdurtmam
þimdi tut ki karþýlaþsak seninle daha dün berabermiþiz de henüz gün devrilmemiþ gibi üstümüzden yok hayýr bir daha o aþýk gözlerlerle gözlerine bakamam
bilmiyorsun sen gideli hiç bitmedi kendimle kavgam ve barýþamadým bir daha gönlümle ne yapsam
hangi segâh, hangi nihavendde bulur bir daha gölgeni gölgem söyle hangi hüzzamda yaþanýr mazi yeni baþtan
hüzün buðusu sevda uðrusu hasret kokusuydu senden kalan
ömür gergefimde durmaksýzýn iþlenen adýndý kan kýrmýzý ibriþimlerle sonrasý mý? bir büyük yalan bir çýlgýn talan