Ey yar, penceresiz odalara mahkum etme deli dolu düþlerimi Gurbetkar ellerimin arasýna gömme, sevdalý sitemkar baþýmý “Hayat” sýfatýyla barýndýr her nefesinde, sensiz sýzýlarýmý Alev saçlarýma dokun, ziyan etmeden acý tatlý hatýralarýný Hangi sabýkalý aný yok edebilir ki dallanýp budaklanan bu an’ý
Gönül rýzasýyla kabul et; yüreðine hasret, utangaç sevinçlerimi Koru beni içten içe tutuþan sevda tacirlerinin kötü niyetinden Aþkýn gözü kör iken imkan verme fasýlasýz hasret rüzgarýna Düþler vadisindeki gözlerimin dibine bak gönül kahvesinde Yarýnlara inancýmý yok edip asma beni mýsralarýna, ölürüm.
Her ilkbahar aldatýyor yalanlarla, bu yüzden eteklerimde hazan’ým Çaresiz sürüklenirken; özlemleri içimi acýtan yokluðun taþ duvarlarýna, Deli taylarýn coþtuðu zemheri sonbahar akþamlarýna, takýldým kaldým. Vazgeç, ne kadar istesen de kendini öldüremezsin sevdalý yüreðimde Çýkmaz sokaklarda; umutla birikirken ateþine, dumanýna ve sana Kader utanýr bigane güzümden bir gece, yerimi birileri alýr elbet.
Þubat 2008
Ayþegül TEZCAN Sosyal Medyada Paylaşın:
AyşegülTezcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.