Dün gece, bir düþ mü, bilmem, bezmimde bir dilber vardý, Cilvesiyle, iþvesiyle, sanki tam bir ’fýndýk kurdu’... Bakýþýyla, gülüþüyle, gönlü dört bir yandan sardý, Aþk þöleni vermek için, sinesinde sofra kurdu...
Hem davetkâr bir göz süzdü, hem biraz naz etti önce, Sonra, aþkýn þiirini sundu bana, hece hece. Dudaklarý kadeh yaptýk, çýn çýn öttü bütün gece, Muhabbetin þerefine, bir ben vurdum, bir o vurdu...
O göz süzüþ, o cilveler, muhabbete bahâneyse, Ve gül kokulu yar sinesi, iþret için meyhâneyse, Hele gonca dudaklarý, aþk meyine peymâneyse Ben divane sarhoþ oldum, zaten ayýk kalmak zordu.
Önce sevda bahçesine, tohum tohum ekti beni, Bütün gece, baþ ucuna bir mum gibi dikti beni, Sabaha dek acýmadý, alev alev yaktý beni, Buseleri ateþtendi, dudaklarý kýzýl kor’du...
Muhabbete doyulur mu, gönül bundan hâz aldýkça? Her yudumdan, damaklarda doyulmaz bir tat kaldýkça, Aþk þarabý, buselerden, kadeh kadeh boþaldýkça Ben doldurdum, o boþalttý, ben boþalttým, o doldurdu.
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
ünal beşkese Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.