Adı Konulmuş Bir Şiir

bittiðini sandýðým bu cümleler
kaç kez bitirildi bir yerlerde, birilerinde

bu sessizliðin boþluða tünediði gecelerde
kaç kere eskidi duvarlar ellerimde
okunmamýþ þiirler bile
kaç kere


ikinci el bir vicdan arýyorum
içime yeni geliyor bu bende ki
sanki hep denizim, vuruyorum bir yerlere
kýyýlarým desen hep saflýk
eskitilmiþ bir hayal, köreltilmiþ bir çift el istiyorum
düþündükçe üþüsün düþlerim
üþüsün her yazmak istediðinde ellerim
dedim ya ben sanki denizim
istemiyorum adý konulmuþ kýyýlara vurmayý
istemiyorum her defasýnda unutulmayý


bir gece seyrime konuyor
bileðimde zaman durmuþ, bileðimde yýldýzlar ölmüþ
üþümüþ gecenin de elleri
düþündükçe eskimiþ
kullanýlmýþ gece
köreltilmiþ içindeki mavisi bile


bu geceyi alýyorum içime, tüm kullanýlmýþlarýn ötesinde
defalarca okunmuþ
defalarca unutulmuþ
tam içime göre


sanki ben gökyüzüyüm þimdi
adý konulmamýþ, ucu bucaðý olmayan sokaklarýmýn
kýyýsý saflýk olan deniz halim ölmüþ
yýldýzlar bileklerimde büyümüþ

yeniden unutulmak için
yeniden hatýrlanmýþ içim

Sosyal Medyada Paylaşın: