yadeller almýþ beni beni salýnýp hayal dünyasýnda þiir ipi eðirmede gönül bahçede güz yasý var solmuþ bütün güller kalansa tek bir gül umut
rahmeti üstüne olsun ölenin verilirken selâ bende bir hoþ sarhoþ mal-i hülya
nazenin bir ruh ve uzaklarda tasasýz bir güruh ki adýna zamane diyorlar dökülmede naðme naðme sessizliðin suskusu ne yana baksam gemi aðzýna almýþ gidiyor elden gidiyor takvim gemi aðzýna almýþ tahakküm
iki dudak arasýnda söz zehir hýrçýn akmada zaman denen nehir bir hoþum ki sarhoþum baþýmda mal-i hülya
esatir-i zaman amaan aman ver yarabbi sonu geldi zahir ahir zaman ki muþtusuz kurak gönlüm yanmada susuz solmuþ bütün güller- umudum tek gül
yan gönüül yan ne çýkar yanmaktan yan ki arýnsýn kalbin geç ki imbikten arýnýrsýn belki avarerelikden
bu yanma hoþ bir yanma sebebi yarenimdir anlamýyor aþk’tan bu b/aþka vermiyor izin azat edecek ya çetin bir sýnavla sýnanmadayým sevdam sorguda kurulacak elbet mahkeme-i kübra yüzünün sýrtýný dönmüþ el insaf dilruba makam makam senin çün ne gam