bu akþam içimde hüzün var
acýtýyor içimi dinlediðim þarkýlar
bir baþka çalýyor hicaz makamý
kemanýn sesinde unuturum kendimi
olmuyor sabah gece çok uzun
kadehler de kesmiyor acýlarýmý
sýðmaz içime yaþadýklarým isyan ederim
sol yaným sýzlýyor aldýðým her nefeste
söyle sensiz geçer mi bu hayat
olsam da altýn kafeste
gecem de gündüzüm de sensin
haberin var mý senin
yine ikilemlerde kalýyorum aklýma geldikçe
beynim unut dese de yüreðim olmaz diyor
sebepsiz düþtü gözlerimden iki damla yaþ
biri sensin diðeri de sana olan özlemim
duygularým bak karmakarýþýk
sevda rüzgarlarý sert esiyor
uðultu gibi söylüyor aþk þarkýmýzý
rüzgarda savrulan yaprak gibiyim
basma üzerine sararmýþ diye
her yaprak da ne anýlar gizlidir
attýðým her adýmda
arar gözlerim ayak izlerini
çarpar yüreðim duracak gibi
olmaz mecalim yokluðunda kesilir nefesim
döner dünyam tersine
tek baþýma kalýrým acýlarýmla
yanýmda olmaný ne kadar da isterdim
bir gülüþün deðerdi herþeye
unuttururdu tüm dertlerimi
hadi artýk duy sesimi
rüzgar eken fýrtýna biçermiþ
olmasýn hasat zamaný þimdi
ertelemeyelim sevgimizi ...
Refik
17.10.2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.