dilin kemiði yoktur bilirsin
düþünmeden söyler her þeyi
kustun içinde biriktirdiklerini
daha düne kadar etle týrnak gibiydik
bir anda sildin yüreðinden beni
ne kadar da rahattý elveda deyiþin
güvenme güzelliðine gün gelir
aynaya baktýðýnda tanýyamazsýn kendini
bir sivilce yeter bitirmeye güzelliðini
söyle ne hakkýn vardý senin
küçük görüp de ezmeye
burnun kaf daðýnda kibir sarmýþ her yanýný
küçük daðlarý sen mi yarattýn sanýyorsun
bir gün sen de karþýlaþacaksýn gerçeklerle
yüreðin tutulacak hýçkýrýk nöbetlerine
geri dönüþüm olmayacak sana
çoktan kaybolmuþ olacaðým zaman tünelinde
gözleri felfecir okuyan sen
baþýn önünde arayacaksýn ayak izlerimi
ama göz ardý ettiðin bir þey var
sen gittiðinde öyle sert rüzgarlar esti ki
ikimize ait ne varsa sildi süpürdü
bir toz bulutu halinde savruldu gitti
yaðan yaðmurlarda temizledi herþeyi
öðün artýk eserinle oyna polyannacýlýk
baþýný ellerinin arasýna al
bir düþün ben nerde yanlýþ yaptým diye
artýk bin dereden kýrk su getirsen de
bedenini sarmýþ günahlarýndan arýnamazsýn
hadi þimdi çekil köþene
al eline otuz üçlük tesipihini
ya sabýr diyerek çek
insafa gelir belki katýlaþmýþ yüreðin
yakmaz bir daha benim gibi kimseyi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.