AY IŞIĞINA ŞARKILAR (isimli kitabımdan Hasret Hüzün Ve Gurbet şiirleri)
NuriCAN
AY IŞIĞINA ŞARKILAR (isimli kitabımdan Hasret Hüzün Ve Gurbet şiirleri)
2 Hasret, Gurbet, hüzün
1
Hüznün gam çizdiði resimlerdeyim
Yalancý bahara aldanmýþ gülüm
yelin ram estiði mevsimlerdeyim
sebebi çileyim, nam - ý bülbülüm
hüznün gam çizdiði resimlerdeyim
baharýn sevdasý düþmüþ topraða
aðacýn dallarý küsmüþ yapraða
bir figan sesidir vurmuþ ýrmaða
canýn kan kestiði kesimlerdeyim
bir deli rüzgardýr eser ömrümden
bir buruk naðmedir geçer gönlümden
ne dünde hayýr var, ne de bu günden
ömrün buz kestiði mevsimlerdeyim
sevda yaðmur yaðmur þu genç ömrüme
yaðar damla, damla seven gönlüme
bahçe çiçek açmýþ benim neyime
kýrýk þarkýlarla, esinlerdeyim
yarýldý yer, arþý sardý aðýtlar
uyandý bak duyan bütün saðýrlar
yandý yürek, yandý bütün kaðýtlar
yelin kül estiði mevsimlerdeyim
2
Geldi hazân, Yine hüzün, Yine gam
Cümbüþ kýrýk, neyzen suskun, ney suskun
geldi hazân, yine hüzün, yine gam
þarký suskun, meyhan suskun, mey suskun
geldi hazân, yine hüzün, yine gam
gönüllere elem konuk her akþam ...
Hicran dilsiz, yaþ gözsüz, mevsimler güz
þair suskun, þiir suskun, tar sözsüz
yine boyun büktü akþamlar öksüz
geldi hazan, yine efkar, yine ah-u zar
yine hasret, yine gurbet ah leyli yar
bir ince sýzý düþer sineye her akþam
Bülbülü bir güle zar eylemiþler
dünyayý sevene dar eylemiþler
sevdayý göðsüme nar eylemiþler
geldi hazân, yine hüsran, yine figan
yine hicran, yine giryan, yine efgân
bir ince sýzýdýr nereye baksam
Rüzgar hicran inler gönül secdede
naðmeler aþký kanar her hecede
ay küser bir efkâr basar gecede
geldi hazan, yine hüsran, yine efgân
yine sürgün, yine firgat, yine figan
bir kara dumandýr iner her akþam
Felek ki, demirden örmüþ aðýný
ceylanlar aþk için yakmýþ daðýný
gazeller savurmuþ gönül baðýný
geldi hazân, yine hüzün,yine giryan
yan ey gönül dermansýz derdine yan
bak yine çöktü efkar her yer karardý
bahçe gazel döktü yaprak sarardý
her sokak baþýný bir elem sardý
geldi hazân, yine hüzün, yine gam
yine sürgün, yine giryan, yine hicran
bir ince sýzýdýr nereye baksam
Tipi bize, boran bize, kar bize
feryat bize, figan bize, zar bize
hicran bize, fizan bize, har bize
yine firgat, yine gurbet, yine hasret ey Ozan
dinmez bir sýzýdýr yüreðinde ne yapsan
gönüllere elem konuk her akþam
Bahçe mahsun, gül mahsun, gönül hicran
bülbül zar-ý figan, zar-ý fizan, zar-ý efgân
ey vah yine hicrân, yine giryân, yine hüsran, yine gam
ince bir duman gibi geçip gidiyor zaman
yan ey gönül dermansýz derdine yan
Geldi hazân, yine hicran,yine hüsran, yine giryân bana düþtü ah!..
yine firgat, yine hasret,yine figan, yine efgân cana düþtü ah!....
attý felek, her birimiz bir yana düþtü
ince bir duman gibi geçip gidiyor zaman
yan ey gönül yan, þimdi dermansýz derdine yan
hüzünlere yazýlmýþ bir ömür bizimkisi neylersin
ah! leyli yar...
kýþ geldi , yine tipi, yine boran, yine duman
yine her gece kalbimize yaðýyor kar...
3
Hasret çiçeðim
Yaðmurlar düþerken körpe baðýna
süzülür damlalar gül yapraðýna
takýlýp gurbetin hüzün aðýna
bir sen mi solarsýn hasret çiçeðim
Sarýp dikenlere gönül acýný
indirme baþýndan ümit tacýný
rüzgarda savrulan ipek saçýný
bir sen mi yolarsýn hasret çiçeðim
Estikçe baþýndan gurbet yelleri
okþarsýn hasretle açan gülleri
mutluluk içinde eski günleri
bir sen mi anarsýn hasret çiçeðim
Dalýp anýlarýn buruk seyrine
gözyaþý dökersin hasret nehrine
yediðin ekmeði gurbet zehrine
bir sen mi banarsýn hasret çiçeðim
Denizler dalgalý alýnlar sisli
yollar sýra sýra engel dizili
herkesin ateþi içinden gizli
bir sen mi yanarsýn hasret çiçeðim
Seller feryad eder daðlar ses verir
bir ömre bir sevda sanma az gelir
þimdi her gönülde bir ah yükselir
bir sen mi aðlarsýn hasret çiçeðim
Coþkun akan seldim duruldu kalbim
gurbet eller gezdim yoruldu kalbim
aþkýn hançeriyle vuruldu kalbim
bir sen mi kanarsýn hasret çiçeðim
Bir tek sen deðilsin hasretlik çeken
gizli köþelerde boynunu büken
sýlada sevdalar gül gül iken
bir sen mi solarsýn hasret çiçeðim
Can Nuri’yim nice canlar canýyým
diyar diyar gezen garip arýyým
gurbetin hasretin en kör yanýyým
bir sen mi dolarsýn hasret çiçeðim
4
Kalbini Dinle
Sevgi denizinden sevda nehrine
Dalmak ister isen kalbini dinle
Hayal ülkesinden gönül þehrine
Bakmak ister isen kalbini dinle
Yüce dað baþýnýn sisi dumaný
Sarýnca geçilmez derya ummaný
Kendi benliðinin haný sultaný
Olmak ister isen kalbini dinle
Alemde nesnenin her zerresini
Rüzgarda ürperen gül nefesini
Hakkýn kantarýnda vicdan sesini
Duymak ister isen kalbini dinle
Camlarda damlanýn son akýþýný
Yüreðe iþlenen aþk nakýþýný
Yaralý cerenin kor bakýþýný
Yanmak ister isen kalbini dinle
Can Nuri görmezsen hakký gerçeði
Derilmez baharýn gülü çiçeði
Gönül sofrasýnda aþký sevgiyi
Bulmak ister isen kalbini dinle
5
Þimdi ne mehtabým ne ayým kaldý
Göðsüme iþledim sýzýlarýmý
her acýdan dertten bir payým kaldý
çaldýlar göðümde yýldýzlarýmý
þimdi ne mehtabým ne ayým kaldý
duymadý dalgalar yalvarýþýmý
görmedi çaðlayýp akan yaþýmý
taþtan taþa çaldý deli baþýmý
okum paramparça bir yayým kaldý
önüm tipi boran, önüm fýrtýna
bir sevda yüküydü vurdum sýrtýma
kara talih çýktý kara bahtýma
deryalar kurudu bir çayým kaldý
Canlar caný derler soyuma benim
gül damladý gönül suyuma benim
elde güzel çokmuþ neyime benim
þimdi ne kýsraðým ne tayým kaldý
6
Sýðaramda tüten duman gibiyim
Sorma ahvalimi, sorma halimi
sýðaramda tüten duman gibiyim
dalga dalga vurdu hayat zalimi
denizi of çeken liman gibiyim..
Sorma bu dünyada neden yalnýzým
söndü gökyüzünde yanan yýldýzým
baðrýmý deþtikçe inceden sýzým
acýdan inleyen keman gibiyim
Baharsýz bir ömrün kýþýnda kaldým
boranlý daðlarýn baþýnda kaldým
umarsýz bir hayat dýþýnda kaldým
yarasý deþilmiþ zaman gibiyim
Genç yaþýmda neler geldi bu baþa
yaðmurlar aðladý düþen her yaþa
feryadým çarparken dað ile taþa
imdada gelmeyen aman gibiyim
Bir bilsen nelere nasýl dayandým.
açan her gülü ben, benimdir sandým
nasýl sevdim bilsen, nasýl da yandým
baðrýna od düþmüþ orman gibiyim
7
Kimi Bir Dikene Takýlmýþ Gider
Nice dertli kullar gezer alemi
kimi bir kenara atýlmýþ gider
kimi esir etmiþ para zalimi
kimi beþ paraya satýlmýþ gider
hep baþka baþkadýr yaþam izleri
kimisi bunalmýþ yaþlý gözleri
her kimi dinledim acý sözleri
kimi bir ateþe yakýlmýþ gider
kimi darda kalmýþ canýndan bezgin
kimisi yol almýþ ilimden sezgin
kimi yalnýz kalmýþ bir garip gezgin
kimi bir sürüye katýlmýþ gider
kimi kaderine boynunu eðmiþ
kimi isyan edip bayraðýn çekmiþ
kimi bir çiçeðe gönlünü vermiþ
kimi bir dikene takýlmýþ gider
kiminin yalanla geçer her demi
Can Nuri alemin doðru ademi
kimi huy edinmiþ hakký erdemi
kimi bir nefsine kapýlmýþ gider
8
Gez Garip Garip
Vurup omuzuna tahta bavulu
Varýp gurbet eli gez garip garip
Yollara düþüp de gözler buðulu
Ýlet haberini tez garip garip
Varsýn yaban eller mekanýn olsun
Sýlanýn hasreti baðrýna dolsun
Anadan babadan bacýdan yoksun
Oturup derdini yaz garip garip
Her akþam dönünce yurda yönünü
Hasretle hicranla doldur özünü
Kalbine çevirip yaþlý gözünü
Çilenin selinde yüz garip garip
Ay geçsin yýl geçsin uzansýn ara
Hasretin yol olsun karlý daðlara
Aktýkça gözyaþýn akan sulara
Kalsýn yanaðýnda iz garip garip
Can Nuri’m kalbinde gizle aðrýný
Saðýr gökler yutsun gönül çaðrýný
varsýn gamdan daðlar delsin baðrýný
Uçsun dudaðýnda söz garip garip
9
Merhaba can dostum sen sefa geldin
Þu acý günüme geldin yetiþtin
merhaba can dostum sen sefa geldin
vur ki, hançerini deþilsin yaram
dermansýz derdime bin deva geldin
Dostluk hasretidir dostluðun kârý
kalplere mühürdür dost yadigarý
Hep dosta çaðýldar gönül pýnarý
bu dost hanesine gül vefa geldin
Yalan deðil hasretinle solduðum
gelenden geçenden haber sorduðum
gözünün yaþýna kurban olduðum
gönül mihrabýma pir sefa geldin
Dost odurki her þeyi yüze söylesin
dostunun uðruna canýný versin
eli kanda da olsa çýkýp gelsin
fakir hanemize dost sefa geldin
Kar yaðsa daðlara çekilse duman
hasretin yolunda geçse de zaman
dostluk can içredir, can içinde can
gönül kapýmýza hak sefa geldin
Ben bir Can Nuri’yim candan ikrarým
dostuma hasrettir figaným – zarým
sevgiyle örülü gönül duvarým
mertlik kalesine bin sefa geldin
10
Þiir yanar, kelam yanar, dil yanar
Þu garip boynumu dâra verdiler
sineme onanmaz yara verdiler
ateþi aþk ile nâra verdiler
alev yanar, ateþ yanar, kül yanar
Yarýldý yer, arþý sardý aðýtlar
yandý yürek, yandý bütün kaðýtlar
dile gelmez ahraz mýydý sükûtlar
þiir yanar, kelam yanar, dil yanar
Bükülmez dað idim eðildi baþým
bekledim çatladý son sabýr taþým
bilmem kaç yýl geçti, kaç oldu yaþým
günler yanar, aylar yanar, yýl yanar
Bir kýzý severdim öyle uzaktan
bin dilek diledim olmadý haktan
kurtuluþ olmadý kahpe tuzaktan
hayal yanar, sahra yanar, çöl yanar
Ateþlere verdim gönül daðýmý
bitirdim gam ile gençlik çaðýmý
târumar eyledim sevda baðýmý
bahçe yanar, bülbül yanar, gül yanar
Aðular devirdim doldukça tasým
ben bittim bitmedi gönülde yasým
gönlümdeki ah’týr bütün mirasým
sazým yanar, sözüm yanar, tel yanar
11
Gözlerimde boran boran yaþ kaldý
Yalancý dünyada bir gün gülmedim
gözlerimde boran boran yaþ kaldý
gelen geçen vurdu dalýma benim
yüreðimde yýðýn yýðýn taþ kaldý
bir seven olmadý candan seveyim
bir baðým olmadý gülün dereyim
karlý daðlar yol vermedi gideyim
önüm arkam dört mevsimim kýþ kaldý
kýrýldý çanaðý gülden sazýmýn
çekilmez cefasý gönül nazýmýn
hükmüne baþ eðdim alýn yazýmýn
ele düðün bayram bana yas kaldý
dað demedin, taþ demedin yürüdüm
duman oldum karlý daðlar bürüdüm
kaderimi peþim sýra sürüdüm
ne giyecek çul ne yiyecek aþ kaldý
yolcu incitmedim yol incitmedim
çiçek koparmadým dal incitmedim
bir gönül kýrmadým kul incitmedim
Can Nuri’ye bir belalý baþ kaldý
12
Kan Çiçek Açtý
Þu gurbet ellerde garipçe boynum
büküldüðü yerde gam çiçek açar
vurduðun hançerle kanýyor kalbim
döküldüðü yerde kan çiçek açar
yaðmurum yaðmýyor hayat gam çölü
sustu yüreðimin garip bülbülü
tomurcuk çiçekti sevdamýn gülü
söküldüðü yerde kan çiçek açar
ne gönülde huzur ne gözde uyku
cigere saplandý ihanet oku
uzaktan uzaða bir sisli korku
büründüðü yerde tan çiçek açar
gözlerim yýkýlmýþ bir þehir þimdi
sözlerim yakýlmýþ bir þiir þimdi
hayat ki kurumuþ bir nehir þimdi
süzüldüðü yerde can çiçek açar
hayal darmadaðýn , ümitler kýrýk
boðazýmda düðüm düðüm hýçkýrýk
sümbüller, gülþenler gülmüyor artýk
görüldüðü yerde gam çiçek açar
azgýn seller duruldu gün yoruldu
hasret ateþ oldu bahçe kavruldu
yaprak yaprak sokaklara savruldu
süründüðü yerde sam çiçek açar
yalancý dünyada bir garip kuldum
gönül defterinde sevda okurdum
yürekten yureðe sevgi dokurdum
örüldüðü yerde zan çiçek açar
Can Nuri gün güne bir baþka yandým
Aslý’yý kendime yar imiþ sandým.
Kerem’in ahýný þimdi anladým
sürüldüðü yerde gam çiçek açar
13
Bahar yüzlüm sen gideli buradan
Bahar yüzlüm sen gideli buradan
Ben üzgünüm, kalbim üzgün, dil uzgün
Bilmem kaç yýl geçip gitti aradan
Günler üzgün, aylar üzgün, yýl üzgün
Hasretin ateþi serden gitmiyor
Bir çile verdinki çektim bitmiyor
Sevda bülbülleri suskun ötmüyor
Baðlar üzgün, dallar üzgün, gül üzgün
Sarý turnam idin meri kekliðim
Yollarýna gözyaþýmý ektiðim
Yeter bunca hasretini çektiðim
Yollar üzgün, boran üzgün, yel üzgün
Sendin bahar bahçem, sendin ilk yazým
Sendin gönül sýzým, sendin son nazým
Kýrýldý çanaðým çalmýyor sazým
Mýzrap üzgün, çanak üzgün, tel üzgün
14
Yolcu
Saatler geçmiyor günler bir sancý
Gidenler dönmüyor yollar yalancý
Burda herkes garip herþey yabancý
Bir dertli türküdür ömrümüz yolcu
Sevda kuþlarýnýn kanadý kýrýk
Kim taþýr özlemin yükünü artýk
Bir yanýmýz efkar, biri ayrýlýk
Gülmüyor gönlümüz gözümüz yolcu
Þarkýlarda bir kuþ öter bilen yok
Gözyaþýmýz kan gölüdür silen yok
Kaç yýl oldu bekliyoruz gelen yok
Sürüp gider böyle küsümüz yolcu
Ta ezelden sarpa sarmýþ yolumuz
Tutmaz kanadýmýz kýrýk kolumuz
Yaban elde garip kalmak korkumuz
Açmadan solacak gülümüz yolcu
Ne ana ne baba, ne kardeþ bacý
Dünya bir han gibi ömür kiracý
Can Nuri Bulunmaz gönül ilacý
Bilmem nerde kalir ölümüz yolcu
15
Hasret Çýrasý
Ne zaman akþam olsa bir hüzün çöker
Ýçimde bin özlem beslenir durur
Bilirim ne yapsam ulaþmaz sesim
Yüreðim çaresiz seslenir durur
Her gece kahýrla anarken seni
Bir hasret çýkmazý kucaklar beni
Uzayan raylarda ömür treni
Gözlerde bir bulut izlenir durur
Yetmiyor hayale kollar sarýþým
Gidenler dönmüyor ah garip baþým
Her gece yastýða akarken yaþým
Taþ duvarlar bile hislenir durur
Ah edip aðlama ey deli gönül
Gözyaþý verdiðin bana tek ödül
Arzular baðýnda kopardýðýn gül
Her dem hicran ile süslenir durur
Can Nuri silinmez alýn karasý
Deva bulmaz artýk gönül yarasý
Ümitle yaktýðým sevda çýrasý
Hasret konaðýnda islenir durur
16
Hazan aðlar, suzan aðlar, dal aðlar
Kýrýk bir sandalým gam denizinde
tutuþtum yandýkça aþkýn közünde
üflet-i mecnunum leyla izinde
kumlar aðlar, sahra aðlar, çöl aðlar
hüsran ile geçti baharým yazým
dinmedi yýllarca baðrýmda sýzým
tellere vurdukça inledi sazým
çanak aðlar, mýzrap aðlar, tel aðlar
gülün sevdasýyla dinmez figandým
ateþ-i aþk ile gark olup yandým
gönül gülzarýndan nara boyandým
gülzar aðlar, sözler aðlar, dil aðlar
halimce yaþarken yazý baharý
yaðdýrdýn baþýma doluyu karý
boþa mý bülbülün figaný zarý
baðban aðlar, bahçe aðlar, gül aðlar
ömrümü adadým bilmedin ey yar
dolaþtým gurbeti hep diyar diyar
estikçe baþýnda bir deli ruzgar
yollar aðlar, hasret aðlar, yel aðlar
baðýrdým, çaðýrdým duymadýn sesim
kalmadý ruhumu þenleten mevsim
yýrtýldý kalbine çizdiðim resim
kâðýt aðlar, kalem aðlar, el aðlar
yapraðýn aðýdý hazan yelinden
gönülün kýrýðý arsýz dilinden
vefa bilmez bir vefasýz elinden
hazan aðlar, suzan aðlar, dal aðlar
17
Güller anlamýyor hasretim seni
Derya olup çile çile çaðlarsýn
Göller anlamýyor hasretim seni
Yaðmur yaðar yaþýn yaþýn aðlarsýn
Seller anlamýyor hasretim seni
Bir dost gülüþüne uçup sevinçten
Medetler umarsýn hayalden düþten
Bir çiçek ezilse kanarsýn içten
Güller anlamýyor hasretim seni
Nerde öksüz görsen boyun bükersin
Herkesin gönlünce dilek dilersin
Mevsimi gelmeden yaprak dökersin
Yeller anlamýyor hasretim seni
Alýn yazgýsýna ayak direndin
Gönül yazýsýna boynunu eðdin
Güzelmiþ çirkinmiþ demedin sevdin
Eller anlamýyor hasretim seni
Bülbülün çektiði kendi dilinden
Güllerin çektiði bülbül elinden
Bin türkü söylesen gönül halinden
Diller anlamýyor hasretim seni
Can Nuri Kimler yazmýþ kara yazýný
Kimler çeker artýk gönül nazýný
Çalýp dertli dertli kýrýk sazýný
Teller anlamýyor hasretim seni
18
Ferman yazmýþ, kalem kýrmýþ ne deyim
Bahçe yangýn yeri gül hare hare
bülbül ah-u zarda can pare pare
söz dinletemedim o nazlý yare
ferman yazmýþ, kalem kýrmýþ ne deyim
mektup göndermiyor postalar küskün
selamlar getiren turnalar üzgün
yüreðimde yara daðlarým sürgün
ferman yazmýþ, kalem kýrmýþ ne deyim
çekerim bu dertler bitmiyor usta
yýllardýr bu gönül gam ile yasta
kesilmiþ yollarým gidemem dosta
ferman yazmýþ, kalem kýrmýþ ne deyim
bir onmaz sevdaya salmýþ gönlümü
dalýnda bir yangýn sarmýþ gülümü
reva görmüþ felek kara ölümü
ferman yazmýþ, kalem kýrmýþ ne deyim
19
Ümitlerim Yeþil Yeþil Sevdiðim
Bir zaman günlerim yazdý bahardý
Deðiþti mevsimler hazanlar sardý
Umduðum daðlara dolu kar yaðdý
Gediklerim yeþil yeþil sevdiðim
Kollarý kesilmiþ ýrmaðým þimdi
Yaðmura susamýþ topraðým þimdi
Dalýnda kurumuþ yapraðým þimdi
Ümitlerim yeþil yeþil sevdiðim
Geçip gitti ömür hicranla gamla
Bazen nehir gibi, bazen bir damla
Aldýklarým kuru bir daldý amma
Verdiklerim yeþil yeþil sevdiðim
Bülbülü terkeden güllere döndüm
Bulanýp akmayan göllere döndüm
Kýrkýna varmadan kellere döndüm
Hayallerim yeþil yeþil sevdiðim
20
Gam Deðil
Ýyi günde dost olanlar vardý ya
öpüp elin girerlerdi sýraya
kötü günde bir hal hatýr sormaya
gelmezlerse gelmesinler gam deðil
yeter dert katýna erdiðin gönül
gurbet, hasret çile derdiðin gönül.
zemheride çiçek verdiðin gönül
görmezlerse görmesinler gam deðil
taþtan taþa çaldýn garip baþýný
ziyan ettin ekmeðini aþýný
deryalar susturan bu göz yaþýný
silmezlerse silmesinler gam deðil
dotsluða dizdiðin onca kelamý
anlamadý çýkarcý deyyus telamý
yanýndan geçerken bir tek selamý
vermezlerse vermesinler gam deðil
ateþi yanmadan kor küle döndün
vahasý olmayan bir çöle döndün
yalancý baharda bir güle döndün
dermezlerse dermesinler gam deðil
varsýn üzülmesin ardýnda kalan
mutlu günlerini ömründen çalan
anlaki dünyada her vefa yalan
bilmezlerse bilmesinler gam deðil
adým adým koþar iken menzile
dost uðruna düþtün bak bir ne hale
en sonunda mezar taþýný bile
dikmezlerse dikmesinler gam deðil
21
Hasret yarasýnýn közünde kaldým
Yeryüzünün yalnýz yalnýzý benim
gökyüzünün kayan yýldýzý benim
yüreðin dermansýz sýzýsý benim
öksüz bir çocuðun gözünde kaldým
açan her gülü ben benimdir sandým
yüzüme her gülen yüze aldandým
nasýl sevdim bilsen nasýl da yandým
hasret yarasýnýn közünde kaldým
Ferhat þirin için dillere düþmüþ
kerem aslý için küllere dönmüþ
mecnun leyla için çöllere düþmüþ
gerçek sevenlerin izinde kaldým
feryadým çarparken dað ile taþa
bulutlar aðladý yaðmurdan yaþa
bir deli sevdadýr geldi bu baþa
bir dertli aþýðýn sazýnda kaldým
nasýl özlemiþim taþ topraðýný
deli deli coþan þen ýrmaðýný
ilkbaharda yeþeren yapraðýný
bir yaban gülünün nazýnda kaldým
þu gurbet ellerde boynum büküldü
avuç avuç göz yaþlarým döküldü
ah çektikçe cigerlerim söküldü
boþ kalan annemin dizinde kaldým
bazen düþ peþinden koþtum yoruldum
deli çaylar gibi çoþtum duruldum
bir aþk için kör kurþunla vuruldum
öldüm sahipsiz bir mezarda kaldým
22
Yeter bu dünyanýn cefasý derdi
yeter bu dünyanýn cefasý derdi
boþa geçti ömür yollar tükendi
sormaki vefasýz kaç bahar geçti
bir ömrü yýllara serdinde gittin
koca koca kýþlar geçti üstümden
kaç çiçek kýrýldý soldu içimden
incecik yapraktým dala küstüm ben
baharýmý yele verdinde gittin
bir hayýr görmedim güz güllerinden
kanadý ellerim dikenlerinden
damla damla düþtüm saz tellerinden
baðýmda türküler derdinde gittin
görmedin derdinden yanýp piþeni
tutmadýn elinden dara düþeni
kopardýn kalbimde gülü, gülþeni
baðrýmda yaralar deþtinde gittin
23
Daðlar çiçek açsýn diye bekleme
Kuþlar þarký söyler bahar erince
nazlý kýzlar aþka meyil verince
deli rüzgar, es gönlüme serince
daðlar çiçek açsýn diye bekleme
yol açýlsýn nazlý yarim tez gele
Amanýda be hey daðlar amaný
daðýlsýn baþýmýn gamlý dumaný
her bahar mevsimi yayla zamaný
dallar çiçek açsýn diye bekleme
yol verinki nazlý yarim tez gele
Yandý yandý küle döndü közlerim
bahar gelir ben gülümü özlerim
aðlamaktan kan çanaðý gözlerim
yollar çiçek açsýn diye bekleme
yol açýlsýn nazlý yarim tez gele
Karlý daðlar bulutlarýn aðýtsýn
seher yeli yapraklarýn daðýtsýn
o yar gelmez ise gönül ne yapsýn
aylar çiçek açsýn diye bekleme
yol verinki nazlý yarim tez gele
24
Üstümüzde boran kýþ, yaðan taþ olsun ne çýkar
varsýn can verdiðin gül kalbimde kýrýladursun
varsýn umut güvercinim uðrunda vuruladursun
varsýn seven yüreðim yolunda yoruladursun
üstümüzde boran kýþ, yaðan taþ olsun ne çýkar
varsýn sönmesin yüreðimde ateþim korum
varsýn kalkmasýn aramýzda bu engel, uçurum
aramakla geçse de ömrüm sanma yorulurum
üstümüzde boran kýþ, yaðan taþ olsun ne çýkar
varsýn kalbimizde örsün aþk son günahýný
varsýn göge miras eksin gece siyahýný
varsýn canýma doðrultsun herkes silahýný
üstümüzde boran kýþ, yaðan taþ olsun ne çýkar
varsýn gögümde sönsün son kalan yýldýzým
varsýn kimseler kaldýrmasýn viran kalan enkazým
varsýn kirpiðimden süzülüp düþsün can sýzým
üstümüzde boran kýþ, yaðan taþ olsun ne çýkar
25
Sen þifa bulmazsýn bulmazsýn gönül
Kimi gün yoruldun kimi gün darýldýn
kimi gün olmayan hayale sarýldýn
sevdayý hak bildin düþtün yanýldýn
sen þifa bulmazsýn bulmazsýn gönül
hüznün sarýsýnda, acýnýn karasýnda
yapraklarý solmuþ güller arasýnda
aþka vurgun dertli gönüller yarasýnda
sen þifa bulmazsýn bulmazsýn gönül
aþk için göz yaþý döktüðünde anladýn.
öksüz kalýp boyun büktüðünde anladýn
genç yaþýnda nasýl çöktüðünde anladýn
sen þifa bulmazsýn bulmazsýn gönül
duman duman þimdi karlý daðlarýn baþý
zalimler görmüyor aðlarken düþen yaþý
ne dost kaldý ne de zor günlerin yoldaþý
sen þifa bulmazsýn bulmazsýn gönül
gül açar sanma kararmýþ mevsimlerde
bir hayýr bekleme esen kuru yellerde
mazi bir yaradýr sararmýþ resimlerde.
sen þifa bulmazsýn bulmazsýn gönül
bir zaman göðünde gülen gözler vardý
bulutlara gam düþtü her yer kararýrdý
tomurcuk çiçekler darýlýp sararýrdý
sen þifa bulmazsýn bulmazsýn gönül
son yaprak takvimde, güne gün ekleme artýk
karanlýk gecelerde sabahý bekleme artýk
gazel vurmuþ bahçeni çiçekleme artýk
bir þifa bulmazsýn bulmazsýn gönül
gereði düþünülmüþ verilmiþ son hüküm
sevdadýr omuzumda en aðýr yüküm
döküldü yapraðým kurumuþ köküm
sen þifa bulmazsýn bulmazsýn gönül
mecnun sevmiþ leylayý çöllere düþmüþ
garibin sevdasý dilden dillere düþmüþ
kerem aþký için halden hallere düþmüþ
sen þifa bulmazsýn bulmazsýn gönül
26
Ne haldeyim þimdi sorma halimi
bir bilsen ah ben neler, neler gördüm
bir bilsen ne yaðmur, ne seller gördüm
ne rüzgarlar esti, ne yeller gördüm
ne haldeyim þimdi sorma halimi
her yalana yanýp söndüðüm anmýþ
gidip gidip geri döndüðüm anmýþ.
her terk edildiðim öldüðüm anmýþ
ne haldeyim þimdi sorma halimi
ne bir mutlu gün ne sabahý gördüm
yüreðime hergün ahlarý ördüm
baktýðým her yerde bir günah gördüm
ne haldeyim þimdi sorma halimi
mazi bir yara silik resimlerde
güller açmaz kararmýþ mevsimlerde
bir garip güler mi gurbet ellerde
ne haldeyim þimdi sorma halimi
mutluluk beklerken yoruldum iþte
sellerce çaðladým duruldum iþte
hayat kurþunuyla vuruldum iþte
ne haldeyim þimdi sorma halimi
yoruldum her gün maziyi anmaktan
yüreðimde hasret ile yanmaktan
gördüðüm herkesi seni sanmaktan
ne haldeyim þimdi sorma halimi
27
Bir köþede boyun bükerim þimdi
Tükettim ömrümde baharý yazý
göksümde devasýz deli bir sýzý
söndü hayalimin yanan yýldýzý
bir köþede boyun bükerim þimdi
duman bürünürken daðý, topraðý
çekildi ömrümün akan ýrmaðý
kurudu bahçemin gülü yapraðý
her hazanda yaprak dökerim þimdi
gülmeyi kendime hep haram ettim
yaþam sevincini çoktan kaybettim
ben yaralý adam, aþka küs yettim
her andýkça bir ah çekerim þimdi
çiçekler içinde çiçeðim gitti
hayaller içinde gerçeðim gitti
vuruldu ceylaným herþeyim bitti
göksümde yaralar sökerim þimdi
28
Bir gün olsun bana gülmedi hayat
Bir gün olsun bana gülmedi hayat
gül diyorsun bana nasýl güleyim
kahpe felek kesti umut yolumu
önüm tipi boran nasýl geleyim
acýlara aktý gönül ýrmaðým
ayaklar altýnda kaldý topraðým
hazana takýldý nazlý yapraðým
dalda boyun büken güle ne deyim
yoruldum tutunurken en son dala
göç etti mevsimler düþten masala
kaç yýl geçti talih gülmedi hala
feleðin sillesi nerden bileyim
29
Mahþere savur beni
Es deli gönlüme mahþere savur beni
aþkýn cehenneminde yak kavur beni
titretme elini niþan alýp vur beni!
gýyabýmda verilmiþ son hüküm olsun
geçtiðim tüm yollar kanlý cam kýrýklarý
rüzgarda inleyen keman hýçkýrýklarý
sel basýyor beklediðim son duraklarý
varsýn bu öfke efkarým, gam yüküm olsun
ben yorgun,zaman kötü, devir zalim devir
gözlerim uykusu daðýlmýþ dar bir þehir.
efkârým sel oldu, uðrum kara bir nehir
varsýn yalnýzlýða akan tek arkým olsun
ister þiir diye bir kaðýda yaz beni
ister olmadý de sil, karala, çiz beni
müebbet bir aþkla kurþunlara diz beni
varsýn yarým kalmýþ sevda son öyküm olsun
30
Aðlama kanadý kýnalý turnam
Ayrý düþtük ceylan gözlü o yardan
daðlara ah çöktü dumandan kardan
bilemedik kaç yýl geçti aradan
aðlama kanadý kýnalý turnam
aðlama gözünde yaþýn olayým
baðrýna bastýðýn taþýn olayým
kahpe felek bizi bulmadan uyan
yollar tipi boran olmadan uyan
dalýnda goncalar solmadan uyan
aðlama kanadý kýnalý turnam
aðlama gözünde yaþýn olayým
baðrýna bastýðýn taþýn olayým
sanmaki aðlayan bir daha gülmez
ümitler sararýr güller yeþermez
gidenler bir daha sýlaya gelmez
aðlama kanadý kýnalý turnam
aðlama gözünde yaþýn olayým
baðrýna bastýðýn taþýn olayým
31
Kar yaðdý bir çiçek vermedin gönül
Bir zamanlar nazlý gonca gül idin
bir çöl dikenine benzedin gönül
o yarin baðýnda þen bülbül idin
yýllarca ah çekip bezmedin gönül
bir pýnar misali yýllarca aktýn
vurdukça baþýna baðrýný yaktýn
bir ömür boþ yere yollara baktýn
çýkýp bir alemi gezmedin gönül
her gün sitem edersin kaderine
dayanýr mý yürek yar hasretine
çare yoktur artýk gönül derdine
ondan gayrýsýný sevmedin gönül
bir yar için dikenleri gül ettin
bir acýyý bin acýya zül ettin
baðrýndaki ateþleri kül ettin
yel olup daðlara esmedin gönül
bir sevda uðruna hapisler yattýn
bir sevda uðruna acýlar tattýn
bir sevda uðruna dünyayý sattýn
yine de umudun kesmedin gönül
uðruna sümbüller, güller büyüttün
aþk için umutlar, düþler büyüttün
besteler, þiirler, sözler büyüttün
sevdana bir sitem etmedin gönül
bir çiçek baharda solar mý öyle?
aþk için saçýný yolar mý öyle
bir ömür hayale dalar mý öyle
kar yaðdý bir çiçek vermedin gönül
32
Dallar çiçek açar sanma bir daha
Baðlara har düþtü hazan vaktidir,
Dallar çiçek açar sanma bir daha
Daðlara kar düþtü duman vaktidir
Kuþlar dosta uçar sanma bir daha
Yaþ kemale erdi görmez gözlerin
Kesilir takatýn tutmaz dizlerin
Silinir dünyada ayak izlerin
Bu günlerde geçer sanma bir daha
Biter bu hayatla biter savaþýn
Eðilir önünde eðilmez baþýn
Sormaki feleðe kaç oldu yaþýn
Ömür ýþýk saçar sanma bir daha
Kalbinde çýrpýnan o serçe uçar
Daðýnda salýnan ceylanýn kaçar
Kalýrsýn elleri böðründe naçar
Dallar çiçek açar sanma bir daha
33
Yol vermezki nazlý yarim tez gele
Karlý daðlar bulutlarýn aðýtýr
yol vermezki nazlý yarim tez gele
eser yeller yapraklarýn daðýtýr
gül vermezki naz nazlý yarim tez gele
yandý yandý küle döndü közlerim
bahar gelir sevdiðimi özlerim
aðlamaktan kan çanaðý gözlerim
el vermez ki nazlý yarim tez gele
uzak bir adada canlarým kaldý
dünyaya bedel mercanlarým kaldý
yürekte bitmez hicranlarým kaldý
gel demez ki nazlý yarim tez gele
haram oldu gecelerde uykular
yediðim ekmekler içtiðim sular
lal mý oldu aðýzlarda dualar
dil vermezki nazlý yarim tez gele
34
Gelsende gelmesende gam deðil gayrý
Diller sustu bülbülün ahu zarýndan
gül getirip diksende aþk diyarýndan
kýrýldý aðacým, umut yok yarýndan
gelsende gelmesende gam deðil gayrý
nice haller þu heybeme kuram ettim
bütün haklarýmý zehri haram ettim
onca ihaneti derdi yaram ettim
bilsende bilmesende gam deðil gayrý
ayaz bir isyanýn buzdaðýnda kaldým
ah eden bülbülün dudaðýnda kaldým
yaþ döken bir gülün yanaðýnda kaldým
silsende silmesende gam deðil gayrý
çekip gidiþinle yüreðimi yaktýn
gözlerini dikerek düþmanca baktýn
sinemin koruna son kibriti çaktýn
sönsede sönmesede gam deðil gayrý
savurup rüzgarlara siyah saçýný,
derin denizlere atýp son taþýný
çekip gittin ey vefasýz alýp baþiný
dönsende dönmesende gam deðil gayrý
varsýn çilelerle örülsün ömür öyküm
ben yalnýz garibe aðladým, diz çöktüm
varsýn gýyabýmda verilsin son hüküm
ölsemde ölmesemde gam deðil gayrý
35
Karlar erimeden ben nasýl gelem
Aldým mektubunu tez gel diyorsun
Karlar erimeden ben nasýl gelem
Keklikler ötmeden bahar gelmeden
Gonca derilmeden ben nasýl gelem
Pencere önünde yaslanýp cama
Seni düþünürüm sabah akþama
Derman bulunmadan gönül yarama
Hasret örülmeden ben nasýl gelem
Aðlarým gurbette kan doldu didem
Kimim varki baþka, ben kime gidem
Kahpe felek ilen kozum bölmeden
Hesap görülmeden ben nasýl gelem
Pencere önünde yaslanýp cama
Seni düþünürüm sabah akþama
Sitemin eyleme bu Nuri Can’a
Hesap verilmeden ben nasýl gelem
36
Bir yaným daðlarda yaralý þimdi
Yine bahar geldi karlar eridi
Sýlanýn yollarý aralý þimdi
Bir yaným fýratta çaðlayýp durur
Bir yaným daðlarda yaralý þimdi
Gönlümü geldiðim yerde býraktým
Fidanlar büyüttüm yelde býraktým
Akan gözyaþýmý selde býraktým
Günlerim yas ile karalý þimdi
Hasret burgu burgu kalbimde iþler
Çok uzakta kaldý gördüðüm düþler
Munzur yaylasýnda baþlamýþ göçler
Kervanlar yollarda sýralý þimdi
Can Nuri yar bizi anar mý bilmem
Anýp da yüreði yanar mý bilmem
Menekþe gözleri kanar mý bilmem
Acep neyler gözüm maralý þimdi
37
Gelin gelin aðlar nazlý gelincik
Daðlarýn baþýnda açan gelincik
solmuþ yapraklarý daha gencecik
kalbinde bir sýzý kanar incecik
sevdasýný yüreðine gizlemiþ
bu dünyada bir gün olsun gülmemiþ
kalbinde bir sýzý kanar incecik
gelin gelin aðlar nazlý gelincik
ateþe vermiþler gönül daðýný
târumar etmiþler sevda baðýný
gam ile geçirmiþ gençlik çaðýný
sevdasýný yüreðine gizlemiþ
gülmek nedir bir gün olsun bilmemiþ
gelin gelin aðlar nazlý gelincik
gülmemiþ kaderi ah bir kerecik
aðladýkça taþ duvarlar hislenmiþ
daðlar taþlar bulutlanmýþ, sislenmiþ
ay utanmýþ karanlýða gizlenmiþ
bu dünyada bir gün olsun gülmemiþ
sevdasýný yüreðine gizlemiþ
nazlý nazlý aðlar nazlý gelincik
kalbinde bir sýzý kanar incecik
tarûmâr etmiþler gül, gülistaný
suya düþmüþ hayali, düþistaný
sýðmamýþ kalbine ah-ý isyaný
bu dünyada bir gün olsun gülmemiþ
sevdalarý yüreðine gizlemiþ
nazlý nazlý aðlar nazlý gelincik
kalbinde bir sýzý kanar incecik
avcýlar peþinde ah nazlý ceylan
gözünde yaþlar kalbinde heyecan
yaralý turnamýsýn aþklara uçan
sevdalarý yüreðine gizlemiþ
gülmek nedir bir gün olsun bilmemiþ
nazlý nazlý aðlar nazlý gelincik
kalbinde bir sýzý kanar incecik
yazan yazmýþ ak alnýna fermaný
ne çare bulunur ne de dermaný
nazlý nazlý aðlar nazlý gelincik
kalbinde bir sýzý kanar incecik
38
Gözümün yaþýyla ellere verdim
Kopardým meyvemi baðlara verdim
uçurdum hasreti daðlara verdim.
yare baðladýðým þu seven kalbi
daðlayýp göðsümden ahlara verdim
aþkýn ateþiyle yaktým gönlümü
göklere savurdum sönen külümü
elimde büyüyen nazlý gülümü
gözümün yaþýyla ellere verdim
bir ömür üstüme kara baðladým
aþkýn hançeriyle döþüm daðladým
bir yar için gece gündüz aðladým
aktýkça gözyaþým sellere verdim
gidip geldim ölüm - yaþam arasý
silinmedi ak alnýmýn karasý
kanadýkça þu gönlümün yarasý
ýlgýt ýlgýt esen yellere verdim
mevsimler sarardý, rüzgârlar üzgün
kederler üþüþtü, sevinçler sürgün
þu yalan dünyada gülmedim bir gün
çalýp efkarýmý tellere verdim
ya bu dünya yalan, ya da bu hayat
uçamaz hiç bir kuþ kýrýksa kanat
bir ömür boþa gelip geçti heyhat
bir aþk ki, dilden dillere verdim
39
Gidersen ardýnda bakýþým kalýr
Gidersen ardýnda bakýþým kalýr
Ýpek gömleðinde nakýþým kalýr
Kuzusuz meleyen koyunlar gibi
Yanýk yüreðimi yakýþým kalýr
Yüce daðbaþlarý kardýr dumandýr
Koklayýp sevecek haldýr zamandýr
Senden baþka kimin varki bu yerde
Gidersen yaþamak bana haramdýr
Sevip doya doya kanýþým mý var
Benim senden özge yanýþým mý var
Gidersen gözlerim yollarda kalýr
Haber getirecek tanýþým mý var
Gelince her mevsim yayla zamaný
Daðýlýr daðlarýn gamlý dumaný
Savrulup dursada gönül harmaný
Ne baharým kalýr ne kýþým kalýr
Ömrümde nihayet bulursa demim
Sonsuz ufuklarda kaybolur gemim
Deryadan deryaya durulmaz selim
Gittiðin yollarda gözyaþým kalýr
Süsenler sümbüller saçýný yolar
Gül açmaz bahçeler yapraklar solar
Gözlerim dört mevsim boþalýr dolar
Dertli çaylar gibi akýþým kalýr
Sevda oku deðer paralanýrým
Hasretle hicranla yaralanýrým
Can Nuri dünyada yalnýz kalýrým
Her gece yastýðý sarýþým kalýr
Kuþlar vedalaþýp yeller eserken
Gitme sarýl bana zaman var iken
Mezarým üstünde bir sarý diken
Bir de ah yazýlý bir taþým kalýr
40
Ey Dünya
Baþýma yaðdýðýn kar diyemedim
Ömrüme biçtiðin dar diyemedim
Kapattýn önümü engeller ilen
Sýlada bekleyen var diyemedim.
Çöl yurdumda nazlý güller bitmedi
Kuru dalda Þeyda bülbül ötmedi
Bir yaným ayrýlýk bir yaným ölüm
Yar hasreti bu serimden gitmedi
Amanýnda behey dünya amaný
Kara yazdýn þu anlýma fermaný
Dertten derde saldýn garip baþýmý
Vermedin derdime bir tek dermaný
Ateþ yaktýn yüreðimin baþýnda
Hayat ayaz oldu kara kýþýnda
Dertten derde sürükledin ömrümü
Verem ettin beni genç yaþýnda
Her derdin bir devasý var ama
Doktor merhem bulamadý yarama
Yüreðimden nice nice kurþun yedim
Bunca acý vurulmuþken sýrtýma
Ýstemedim tahtýn ile tacýný
Bana verdin dünya kadar acýný
Ne kadar yakýndým ne kadar yandým
Vermedin bu Can a can ilacýný
41
Bütün sevenlerin gönlü yaralý
Ne yana dönsem eðiktir baþým
nereye gitsem gözümde yaþým
ne bir dostum oldu ne arkadaþým
geçtiðimiz bütün yollar kapalý
deli gönül kýyam etmiþ hasrete
nere gitsem yönüm düþer gurbete
kavuþmalar kaldý kýþ kýyamete
önümüzde nice engel sýralý
gülmek haram oldu, gülmek güç oldu
onca emeðimiz gitti hiç oldu
bahar geldi yaylalara göç oldu
bir biz kaldýk böyle bahtý karalý
Yaralar gül olmuþ ah acýlar bal
Aðaçlar yaslýdýr kýrýlmýþ dal dal
Sorma bu nasýl adalet nasýl hal
bütün sevenlerin gönlü yaralý
42
Hasret Pýnarý
yýllar geçer ben hep seni özlerim
kime baksam seni arar gözlerim
þiir þiir hasret kokar sözlerim
türkü yanar, þarký yanar, dil yanar
çýkmýyor aklýmda hayalin sesin
unutamam seni hep kalbimdesin
nefesimin içinde sýcak nefesin
içim yanar, dýþým yanar, el yanar
hep düþünürüm gurbet ocaðýnda
hasretin bucaðýnda, kar kucaðýnda
bir mektup yazarým aþk sýcaðýnda
kalem yanar, kaðýt yanar, kül yanar
geçip gidiyor yaþamadan baharý
hep gönlüme yaðar daðlarýn karý
türkü türkü akar hasret pýnarý
sazým yanar, perde yanar, tel yanar
çeke çeke bitmez benim dertlerim
baþýmýn üstünde gezer kederim
bülbül gibi zarý figan ederim
bahçe yanar, bülbül aðlar, gül yanar
43
Tufan vurur, boran vurur, yel vurur
Haber salmýþ sitem eder sevdiðim
dostum susar, düþman vurur, el vurur
türkü türkü perdelere dizdiðim
sazým susar, mýzrap vurur, tel vurur’
mektuplar gelmiyor postalar küskün
selamlar getiren turnalar üzgün
yüreðimde yara, sevinçler sürgün
deva susar, derman vurur, dil vurur
yardan ayrý ne zevk kaldý ne neþe
yüreðime hasret yaðdý peþ peþe
attý beni zulümlere ateþe
yaðmur susar, dolu vurur, kül vurur
aramýzda uzun uzun hudutlar
uzak vadilerde kaldý umutlar
yaðmur yaðdýrmýyor kara bulutlar
tufan vurur, boran vurur, yel vurur
baharlar gelmiyor çiçek açmýyor
hasret gülü küskün koku saçmýyor
bülbül al baðlara konup uçmuyor
bahçe susar, baðban vurur, bel vurur
ceylan pýnar yaslý yaslý akýyor
gelincikler boynu bükük bakýyor
bir hasretki cigerimi yakýyor
ateþ susar, alev vurur, kül vurur
saçlarýma aklar düþtü bilmedim
þu yalan dünyada bir gün gülmedim
akýp gitti gözyaþlarým silmedim
gökler susar, derya vurur, sel vurur
onmaz bir sevdadýr sarmýþ gönlümü
Can Nuri yitirdim gonca gülümü
bana reva görmüþ felek ölümü
hasret susar, gurbet vurur, kul vurur
44
Hazan aðlar, hüzün aðlar, yel aðlar
Hazan ezgisi estikce yellerde
kaldýk boynu bükük gurbet ellerde
bir yanýk türküdür gezer dillerde
sazlar aðlar, perde aðlar, tel aðlar,
bir yel gibi geçer bütün umutlar
dertlerin bir olur acýný kutlar
sarýnca baþýný kara bulutlar
yaðmur aðlar, boran aðlar, sel aðlar
gurbetlik bir bela, bitmez bir çile
çekersin ömrünce ah-ý vah ile
vursanda baþýný taþa nafile
hasret aðlar, gurbet aðlar, yol aðlar
koca dünya dar baþýna yýkýlýr
lokma lokma boðazýna takýlýr
yüreðine kör düðümler atýlýr
anan aðlar, bacýn aðlar, el aðlar
düþtükçe peþine dost senden kaçar
ellerin böðründe kalýrsýn naçar
ne bülbüller öter ne güller açar
bahçe aðlar, bülbül aðlar, gül aðlar
dostum dedim kurþun yedim kaçýndan
bir lokma alamam ölsem acýndan
kan dökülür bulutlarýn saçýndan
hazan aðlar, hüzün aðlar, yel aðlar
45
Sazýmda inleyen teller aðlasýn
Kimsesiz kaldýðým gurbet ellerde
ahýmda dinmeyen yeller aðlasýn
bir yanýk türküdür düþmez dillerde
sazýmda inleyen teller aðlasýn
yeþiller tükenmiþ toprak yoz olmuþ
esmiþ sam yelleri yollar toz olmuþ
dallarda bir figan baðlar bozulmuþ
bülbüller ah etsin güller aðlasýn
vefa bilmez bir hayýrsýz seveli
yýkýldý gönlümün kökten temeli
þu öksüz ruhumun bitti emeli
ýrmaklar bulansýn seller aðlasýn
her yüze güleni dostum belledim
koyun oldum kuzum ardý meledim
vatanýmý terk-i diyar eyledim
dönüþü olmayan yollar aðlasýn
46
Yaðlý kurþun ile vurdular beni
Dumanlý dumanlý oy bizim daðlar
döktü gazelini bahçeler baðlar
bakmayýn dýþýma içim kan aðlar
yaðlý kurþun ile vurdular beni
dað aðlar, yol aðlar, yoldaþlarýma
yaðmurlar karýþýr gözyaþlarýma
otuzunda kar yaðdý saçlarýma
derd - i çile ile yordular bení
gam düþtü daðlara bak perde perde
sevdaya söylenen türküler nerde
umudun yeþile döndüðü yerde
hoyrat rüzgar ile yoldular beni
riyakâr aðýzla kelâm etmedim
yalanla, dolanla gaye gütmedim
onca çile çektim sitem etmedim
kirli emellerle kýrdýlar beni
dolandým dünyayý yön bulamadým
her kimi sevdiysem ah alamadým
riyakar dostlara yar olamadým
gittiðim her yerde buldular beni
47
Ey Dünya
“Erzurum daðlarý kar ile boran...”
dost bildiðimdin sýrtýmda vuran
yýllar yýlý cefa çektim, döndümde
olmadýn derdimi, halimi soran
Baþýma yaðdýðýn kar diyemedim
ömrüme biçtiðin dar diyemedim
kapattýn önümü engeller ilen
sýlada bekleyen var diyemedim.
Acýlar yurdunda göçebe kuþtum
her gece bir baþka acýya uçtum
fýrtýnadan fýrtýnaya tuttun da
sen kovaladýn ardýmda ben koþtum
Ateþ yaktýn yüreðimin baþýnda
hayat ayaz oldu kara kýþýnda
dertten derde sürükledin ömrümü
verem ettin beni genç yaþýnda
Çöl yurdunda nazlý gülüm bitmedi
kuru dalda al bülbülüm ötmedi
bir yanda ayrýlýk bir yanda ölüm
yar hasreti ah bu serden gitmedi
baharda cemreler düþtükçe suya
içimde çýkmazlar döndü kuyuya
baðrýmý deldi attýðýn her okun
en güzel anýlar daldý uykuya
Ýstemedim tahtýn ile tacýný
bana verdin dünya kadar acýný
ne kadar yakýndým ne kadar yandým
vermedin bu Can a can ilacýný
48
Bir ömür dolandým devri alemde
Bir ömür dolandým devri alemde
þu garip gönlüme dost bulamadým
gahi muhabette, gahi ol demde
üstünde duracak post bulamadým
Çaðlayarak aktým ben seller gibi
daldan dala estim hep yeller gibi
dolandým yýllarca deliler gibi
halimi anlayan dost bulamadým.
bir haldaþ olmadý,haldaþ olayým
bir yoldaþ olmadý,, yoldaþ olayým
bir sýrdaþ olmadý,, gardaþ olayým
namertten kaçacak yol bulamadým.
Taþtan taþa çaldým garip baþýmý
zehir ettim ekmeðimi, aþýmý
tutamadým gözlerimde yaþýmý
üstüme giyecek çul bulamadým
Vura vura kopardýlar telimi
tutan olmadý uzattýðm elimi
susturup da lal eyledim dilimi
dilimi anlayan dost bulamadým
gidip geldim yaþam, ölüm arasý
silinmedi ak alnýmýn karasý
anladým bu dünya yalan dünyasý
güvenip tutacak dal bulamadým
Ne murada erdim, ne yuva kurdum
ne vataným oldu ne de yurdum
bir çýkmaz içinde çýrpýnýp durdum
ayakta duracak hal bulamadým
Bir ömür yollarda yürüdüm boþa
gerçeði savundum tutuldum taþa
ne baharýma erdim, ne de kýþa
elim uzatacak el bulamadým
Ey dünya bu hayat ne kadar acý
merhamet içimde onulmaz sancý
ne bir çaresi var ne de ilacý
kendimi bulacak yön bulamadým...
49
Elimi Attýðým Gül Diken Oldu
Gözyaþýyla büyüttüðüm bahçemde
elimi attýðým gül diken oldu
geceler boyunca gönül hanemde
sarýlýp yattýðým bel diken oldu
baþýmý koyduðum toprak misali
benzeri olmayan bir aþk misali
bir sevda gülüydü yaprak misali
tutunup kaldýðým dal diken oldu
kýrýldý tutmuyor kolum kanadým
kara topraklara yazýldý adým
duyulmuyor yürek yakan feryâdým
sazýmda inleyen tel diken oldu
ümit dedikleri kupkuru daldý
ne bir candan seven, ne bir dost kaldý
en güvendiðim daðlara kar yaðdý
baðrýmý açtýðým yel diken oldu
alem güler oynar, ben hep gamdayým
garip bülbü gibi, ah-u zardayým
dardayým hey deli gönül dardayým.
derdimi döktüðüm dil diken oldu
yüreðim, sevdiðim, dilim dediðim
gözlerim, ayaðým, elim dediðim...
her gün bir huzurla gidip geldiðim
yükümü yýktýðým yol diken oldu
iyi günde dostum, ahpabým çoktu
dar günde hiç kimse yanýmda yoktu
yüreðe saplanan býçaktý, oktu
dost diye tuttuðum el diken oldu
ömrümden bir asýr çaldý çalanlar
gönlümden bin parça aldý alanlar
beni dertten derde saldý salanlar
acýma kattýðým bal diken oldu
acýlar kederler hep beni buldu
bal diye yediðim aþlar zehroldu
yemyeþil aðaçlar saçýný yoldu
baþýma sardýðým tül diken oldu
Can ozan dertlerden býktým yoruldum
deli çaylar gibi aktým duruldum
bulanýp, baþýmý taþlara vurdum
acýmý yuduðum sel diken oldu
50
AYLA
içten sevmeyenler aþký ne bilir
sevgi deryasýnda özelsin Ayla
ak yaprak üstünde bir damla þiir
hercai çiçekten güzelsin Ayla
bazen dallar gibi boyun bükersin
bazen allar giyip ümit ekersin
dikeni çýkarýp güller dikersin
her güzel emeðe bir elsin Ayla
gönlünü aþkýn bendine vermiþ
iyiye, güzele hasret çekermiþ
dostluk anahtarý sana verilmiþ
sen koca dünyaya bedelsin Ayla
hüzünle geçse de her daim demin
Sýrrýný çözensin diyar alemin
yazmakla bitmiyor yazan kalemin
yanan yüreklere bir yelsin Ayla
çýkar için doruk ata binenler
yüzünü yalana, tafa sürenler
altýna, paraya deðer verenler
senin deðerini ne bilsin Ayla
51
Dünya halidir bu neylersin Ustam
Bir zaman toz pembe düþler kurardýn
dermansýz dertlere derman arardýn
baharýn geçmeden soldun sarardýn
küsmüþsün hayata ne oldu ustam
dökülmüþ yerlere saçýlmýþ saçýn
yýkýlmýþ sarayýn, kýrýlmýþ tacýn
sis gibi yüzüne yayýlmýþ acýn
küsmüþsün felege ne oldu ustam
deli dalga gibi dolup taþmýþsým
dizinin üstüne düþüp kalmýþsýn
çýkmaz bir yoldasýn þimdi þaþmýþsým
küsmüþsün kadere ne oldu ustam
gezdin diyar diyar dolaþtýn durdun
aþk için olmayan hayaller kurdun
ne mekanýn olmuþ ne de bir yurdun
küsmüþsün hayata ne oldu ustam
siyah saçýna tel tel kül düþmüþ
her gönül erbabýna bir gül düþmüþ
kaderine yanýp yakan çöl düþmüþ
küsmüþsün kadere ne oldu ustam
bir ömür yollarda yürüdün boþa
gerçeði savundum tutuldun taþa
acýyla, çileyle geldin bu yaþa
bu dünya halidir neylersin ustam
ahde vefa denen yalanmýþ ustam
zamanki koynunda yýlanmýþ ustam
boynuna bin kahýr dolanmýþ ustam
küsmüþsün dünyaya ne oldu ustam
bu dünyada döndürmedin çarkýný
engelle kapattýn akan arkýný
daðýttýn yuvaný, yýktýn barkýný
boþyere üzülüp aðlama ustam
kollarýna düþtün yorgun yýllarýn
yollarýna düþtün çýkmaz yollarýn
görmedin hayrýný kýz, oðullarýn
dünyanýn halidir neylersin ustam
ister hakikat olsun, ister öyle san
hayat zehir olmuþ içinde kusan
ey benim gözümde en güzel insan
dünya hali böyle neylersin ustam
hüzünler meyletmiþ gülü gülþeni
kimse bilmez alevinde piþeni
tutmazlar elinden dara düþeni
dünya hali böyle anla be ustam
karlar almýþ yüce yüce daðýný
çileyle tükettin gençlik çaðýný
Kopar gitsin artýk gönül baðýný
boþyere üzülüp aðlama ustam
52
Kýrýlsýn çarkýn ey kahpe felek
Bu dünyada döndürmedin çarkýmý
engelle kapattýn akan arkýmý
daðýttýn yuvamý, yýktýn barkýmý
bilmem senin hangi suçun görmeli
akan göz yaþýmý silmedim gitti
dünyaya geleli gülmedim gitti
bu nasýl bir kader bilmedim gitti
felek senin hangi suçun görmeli
senin azabýna dayanmaz yürek
ne bir hayal býraktýn ne bir dilek
kýrýlsýn o çarkýn ey kahpe felek
bilmem senin hangi suçun görmeli
hazana ermeden kuruttun baðým
gülümü soldurdun döktün yapraðým
tükendi dermaným, tutmaz ayaðým
felek senin hangi suçun görmeli
Yazýmý, baharýmý kýþa uðrattýn
ben sardýkça yaramý sen kanattýn
helaldan aþýma zehrini kattýn
bilmem senin hangi suçun görmeli
gidip gelir iken kendi iþime
zalim hançereni vurdun döþüme
gittiðim her yerde düþtün peþime
bilmem senin hangi suçun görmeli
çaðlayýp akarken tutuldu bendim
ben bittim tükendim, bitmedi derdim
hayat savaþýnda hep ben yenildim
bilmem senin hangi suçun görmeli
seni alýp hangi ceheneneme sürmeli
53
Kaderi gülmeyen güle ver beni
Ateþi sönmeden dumaný tüten
içten içe yanan küle ver beni
viran bahçelerde boynunu büken
kaderi gülmeyen güle ver beni
ne ektiysem yeþermedi ektiðim
eller bilmez niye boyun eðdiðim
gözlerimi boran boran ettiðim
mecnun düþtüðü çöle ver beni
yalancý dünyada bir gün gülmedim
hayat nedir, yaþam nedir bilmedim
akýp gitti gözyaþlarým silmedim
boz bulanýk akan sele ver beni
gülþenimde gülüm sesiz solunca
gözlerime derya deniz dolunca
vefasýz yýllar ak saçmý yolunca
hoyrat hoyrat esen yele ver beni
bir gün olur bu dünyadan göçersem
aþk adýna zehri zýkkým içersem
türkü türkü dilden dile düþersem
sazlarda inleyen tele ver beni
54
Aþkýn iksirini dost bardaðýndan
Aþkýn iksirini dost bardaðýndan
gözler içer, gönül içer, can içer…
sevgi bahçesinin gül yapraðýndan
þiir geçer, þarký geçer, tan geçer
aþk için edilir içten dilekler
aþk için gül açar bezenir renkler
aþk için gönüller bir umut bekler
yýllar geçer, aylar geçer, an geçer
baharda cemreler düþünce suya
güle sevda örülür oya oya
dalýnca güzel anýlar uykuya
hayal geçer, hayat geçer, düþ geçer
hasret kokulu yarin dudaðýndan
þeyda bülbül gibi gülün baðýndan
tohumlar ekili gül topraðýndan
baðban geçer, bülbül geçer, can geçer
keder türküleri çalarken sazlar
saçlarda gün gün birikir beyazlar
kýþ ayýnda titretsede ayazlar
bahar geçer, hazan geçer, yaz geçer
tutunmak istersin kýrýlýr dallar
kavuþmak istersin ayrýlýr yollar
bir ömür hayale sarýlýr kollar
hayal geçer, hayat geçer, gün geçer
aþkýn hançeriyle gün vurulursa
gönül atý þahlanýp yorulursa
ömürde bütün çiçekler kurursa
ömür geçer,, ölüm geçer, can geçer
55
Merhaba can dostum sen sefa geldin
Þu acý günüme geldin yetiþtin
merhaba can dostum sen sefa geldin
vur ki, hançerini deþilsin yaram
dermansýz derdime bin deva geldin
Dostluk hasretidir dostluðun kârý
kalplere mühürdür dost yadigarý
Hep dosta çaðýldar gönül pýnarý
bu dost hanesine gül vefa geldin
Yalan deðil hasretinle solduðum
gelenden geçenden haber sorduðum
gözünün yaþýna kurban olduðum
gönül mihrabýma pir sefa geldin
Dost odurki her þeyi yüze söylesin
dostunun uðruna canýný versin
iki eli kanda da olsa gelsin
fakir hanemize dost sefa geldin
Kar yaðsa daðlara çekilse duman
hasretin yolunda geçse de zaman
dostluk can içredir, can içinde can
gönül kapýmýza hak sefa geldin
Ben bir Can Nuri’yim candan ikrarým
dostuma hasrettir figaným – zarým
sevgiyle örülü gönül duvarým
mertlik kalesine bin sefa geldin
56
Sevenler Ah Çeker Neylersin Ceylan
Sen dallarý kýrýlmýþ boynu bükük karanfil
unutulmuþ bir türküsün dað baþlarýnda
çýkýp yücelerde gezersin ceylan
kalbinde sýzýlar sezersin ceylan
ben seni severim canýmdan öte
sen yüce daðlarý seversin ceylan
yüce daðbaþlarý duman kar olur
sevenin gönlünde sevda zar olur
sanmaki bir ömür hep bahar olur
yücelerden bakýp seyran eylersin
aþk ile gönlünü eylersin ceylan
rüzgara þarkýlar söylersin ceylan
yalancý dünyanýn kanunu böyle
sevenler ah çeker neylersin ceylan
yolunun üstüne tuzak kurulur
sevgiye vurulan bir gün vurulur
sanmaki uzaklar hep seni korur
daðlara þarkýlar söylersin ceylan
sen gönül türküsü, daðlar maralý
dolaþýp dururuz bahtý karalý
vurmuþ felek bizi canevimizden
gezeriz daðlarý yaslý yaralý
çýkýp yücelerden Can’ a el eyle
gülmeyen bahtýna türküler söyle
yalancý dünyanýn kanunu böyle
sevenler ah çeker neylersin ceylan
57
Figandayým, firgattayým, zardayým
Turna idim uçamadým gölümden
mecnun idim kaçamadým çölümden
bülbül idim uzak düþtüm gülümden
figandayým, firgattayým, zardayým
aþkýn narý tutuþunca gönlümde
eðildi dað gibi baþým önümde
pervaneler gibi yanýp döndümde
yamandayým, amandayým, zordayým
sabýr kar etmedi gözyaþlarýma
yaz ayý yel vurdu yamaçlarýma
güz ayý kar yaðdý gür saçlarýma
tufandayým, borandayým, kardayým
amanýmda be hey daðlar amaný
daðýlmaz baþýmýn gamlý dumaný
ecel peþimizde gitme zamaný
hicrandayým, dumandayým, gamdayým
üç günlük dünyada barýnamadým
kime ne ettiysem yaranamadým
cehennem narýndan korunamadým
fermandayým, ataþtayým, nardayým
bahar gelmez artýk gönül gülüme
boyun eðdim ihanete, zulüme
selam saldým gelsin çirkin ölüme
virandayým, zindandayým, dardayým
58
Munzur daðý çiçek açmýþ gülümser
"Munzur Daðý Silelenmiþ Garinen
Aram Açýk Ela Gözlü Yarýnan
Eller Düðün Bayram Eder Yarýnan
Benim Günüm Geçer Ah-U Zar’ýnan"
Türkü
Munzur daðý çiçek açmýþ gülümser
eser ýlgýt ýlgýt yel bayram eder
bahar gelmiþ karlar erir yol sesler
çoþar deli deli sel bayram eder
nazlý menekþeler titrer rüzgarda
arzu halim kaldý o güzel yarda
ne bilsin bu baþým elemde, darda
vurur tezeneler tel bayram eder
sormayýn kalbime kalbim ne diyor
düþmüþ ataþlara feryat ediyor
sevdiðim kýz ele gelin gidiyor
çalýnýr davullar el bayram eder
nergizler uyanmýþ keklikler seker
yardan ayrýlmasý ölümden beter
hasret bahçesinde bülbüller öter
dalmýþ hayaline gül bayram eder
ne bir gül kokladým ne bir gül derdim
ne de bu dünyada murada erdim
en güzel gülümü ellere verdim
el oðlu sarýlmýþ kol bayram eder
herkes yüreðine bir güzel seçti
benim yüreðime ateþler düþtü
munzur çiçek çiçek bahar eriþti
yapraklar oynaþýr dal bayram eder
sevinçli yaylaya göçüp konanlar
halaylar çekiyor kýzlar oðlanlar
sarýlmýþ sazýna aþýk olanlar
daðlar türkü türkü dil bayram eder
59
Sevinçler ellere, küs bana kaldý
ömür gelip geçti gülmedim bir an
dört mevsim aðlayan göz bana kaldý
yan ey deli gönül sen derdine yan
türküler yellere söz sana kaldý
kimi bað fizanda kimi bað bigah
güle har düþtü bülbüle gamý ah
eyvah yaralý gülüm eyvah eyvah
baharlar ellere, güz sana kaldý
hayatki bir türkü bir serin nefes
hep gülüp oynadý deminde herkes
gülmedi kör talih gülmedi bir kez
bayramý ellere yas bana kaldý
bir garibim böyle, bir bahtý kara
durmadan kanadý içimde yara
dört mevsim hasret býraktý bahara
güneþi ellere sis bana kaldý
ne dalda çiçek ne çiçekte arým var
ne yazda yaðmur, ne kýþta karým var
ah çeken bülbülüm ahu zarým var
sevinçler ellere, küs bana kaldý
üç günlük dünyada barýnamadým
ne yaptým kimseye yaranamadým
cehennem narýndan korunamadým
ateþi yellere kül bana kaldý
60
Baðýþla ey kalbim baðýþla beni
Unuturum dedim unutamadým
kanlý gözyaþýmý kurutamadým
verdiðim son sözü tutamadým
baðýþla ey kalbim baðýþla beni
bir ömür boþ yere bekledim durdum
her güne bir azap ekledim durdum
sýrtýma bin kahýr yükledim durdm
baðýþla ey kalbim baðýþla beni
yürek yanýþýmý söndüremedim
aðlayan yüzümü güldüremedim
gözyaþým sel oldu dindiremedim
baðýþla ey gönül baðýþla beni
61
Aramýza daðlar girdi ne deyim
Upuzun yollarda gelmek isterdim
saçýný koklayýp öpmek isterdim
seni ömür boyu sevmek isterdim
aramýza gurbet girdi neyleyim
seni nasýl özlemiþim bir bilsen
ne olur habersiz bir çýkýp gelsen
gelsen gözümdeki yaþlarý silsen
aramýza daðlar girdi ne deyim
elini elimde tutmak isterdim
kalbini kalbime katmak isterdim
bir ömür dizinde yatmak isterdim
aramýza hasret girdi ne deyim
hangi seller aldý seni, hangi yeller
soldu hasretinden güller, sünbüller
gözlerimde yaðmur yaðmur þiirler
aramýza ahlar girdi ne deyim
mecnun leylasýna yanar çölünden
ceylan suyun arar hasret gölünden
seven ayrý düþer gönül gülünden
aramýza daðlar girdi ne deyim
ah çekip aðlarken dalýnda bir gül
kendi feryadýna sarýlýr bülbül
sana kavuþmaktý en büyük ödül
aramýza hasret girdi neyleyim
62
Yaðmur olup düþsem bir gül dalýna
yaðmur olup düþsem bir gül dalýna
süzülsem damla damla yapraðýndan
turna olup uçsam caným vatana
öpsem bin özlemle has topraðýndan
kýnar mý gurbeti saysam yýllara
yanar mý hasreti döksem yollara
çiçek çiçek sarýlsam baharlara
bir selam uçursam özlem daðýndan
63
Ne bülbül incinsin ne gül incinsin
Sel olup akarsan ýrmak incitme
yaðmurla yaðarsan toprak incitme
Rüzgarla esersen yaprak incitme
Ne aðaç incinsin ne dal incinsin
Ne ateþe dokun ne külü incit
Ne Leyla’ya ah et ne çölü incit
Ne bülbüle dokun ne gülü incit
Ne bülbül incinsin ne gül incinsin
Tutamazsan dalý yeli incitme
Nehre akamazsan seli incitme
Çalamazsan sazý teli incitme
Ne çanak incinsin ne tel incinsin
Edepli ol edebince takýn
Olma cahil meclisine yakýn
Nankör ile çýkma yola sakýn
Ne yolcu incinsin ne yol incinsin
Sorma rengini, dinini, dilin
Dostluða dost ol, uzanan elin
Arý gibi çiçek olsun her telin
Ne kovan incinsin ne bal incinsin
Terket gitsin nâm ile þaný
Alnýnda dürüstce taþý niþâný
Arada hatýrla bu Nuri Can ý
Ne bir gönül kýr ne kul incinsin
64
Seninde gülbaðýn bin diken olur
Gel yakma canýmý, atma, aðlatma
seninde kalbine bir deðen olur
kemend atýp yollarýmý baðlatma
senin de baþýný bir eðen olur
zehir etme ekmeðimi aþýmý
sele verme gözlerimde yaþýmý
aþka eðme eðilmeyen baþýmý
senin de baþýný bir eðen olur.
riyakâr aðýzla kelâmlar etme
yalanla dolanla gayeler gütme
kirli emellerle üstünü örtme
seninde boynunu bir büken olur
bu dünya baþýna çökerse bir gün
bükülmez boynunu bükerse bir gün
gözünde nice yaþ dökerse bir gün
sanmaki kahrýný bir çeken olur
dumanlar bürürse hayat daðýný
alýrsa elinden sevda çaðýný
târumar eylerse gönül baðýný
seninde gülbaðýn bin diken olur
gözlerin kilit mi seven gönlüme
bunca engelleri koydun önüme
hep acýlar örme sefil ömrüme
seninde acýna bir çöken olur
65
Varsýn size kalsýn gülüm gülþenim
Alýp dertli baþým yollara vurdum
Terk-i diyar ettim vataným yurdum
Varýp gurbet elde mekaným kurdum
Gayrý size kalsýn gülüm gülþenim
Ne baharým kaldý, ne güzüm kaldý
ne yokuþum ne de bir düzüm kaldý
ne yüze bakmaya bir yüzüm kaldý
varsýn size kalsýn gülüm gülþenim
Kapýlýp giderken akan nehirde
duramam, duramam ben bu þehirde
döner miyim bilmem bir gün gelirde
Gayrý size kalsýn gülüm gülþenim
Çoþkunca akarken tutuldu bendim
ardýmda sevmeyi bilmeyen dendim
sevda savaþýnda hep ben yenildim
varsýn size kalsýn gülüm gülþenim
Sanmayýn bu dünya hep size kalýr
kötüler hayat defterine sarýlýr
seven sevdiðinden öcün mü alýr
gayrý size kalsýn gülüm gülþenim
Burnumda tütse de yurdum vataným
varsýn uzaklarda kanasýn caným
kýrýlsýn umudum, aðlasýn kalbim
gayrý size kalsýn gülüm gülþenim
Ben bir Can Nuri’yim canýmdan bezdim
ne bir gönül kýrdým ne çiçek ezdim
alýp dertli baþým diyarlar gezdim
gayrý size kalsýn gülüm gülþenim
66
Hazanýn savuran yeline düþtüm
Aldattýlar aldatmadým birini
öpmedim bir elde kaný, irini
Redettim dünyanýn bütün kirini
Kötünün, alçaðýn diline düþtüm
Yüreðimde kara kara taþlarla
Ömrüm aktý gözümdeki yaþlarla
Baþa çýkamadým kara kýþlarla
Tipinin, boranýn eline düþtüm
Seller aldý düz ovamý, daðýmý
Yaþamadým gençlik denen çaðýmý
Kopardýlar naz gülümü, baðýmý
Hazanýn savuran yeline düþtüm
Dolandým dünyayý yön bulamadým
Riyakar dostlara yar olamadým
Her kimi sevdiysem ah alamadým
Mecnun’un Leyla’nýn çölüne düþtüm
Hayat mý bir yalan, dünya mý sahte
Doðruluk hayal mi, insan mý kahpe
Yýllarca direndim bir doðru ahte
inleyen bir sazýn teline düþtüm
67
Kime gül versen diken alýrsýn
Gitmek istesende gitmez kalýrsýn
ellere gül versen diken alýrsýn
her nereye gitsen bir bela bulur
bir köþede boyun büker kalýrsýn
nerde arasan ara can ilacýný
dindirmez kimseler yürek sancýný
kalabalýklar içinde yapayalnýz
açýlýp dökemezsin gönül acýný
kara bulutlar çevirir dört yanýn
kalbe sýðmaz olur ah-ý isyanýn
gizlersin herkesten gözyaþlarýný
sancýr da sancýr kýrýlmýþ canýn
sökülür mihnetle bir bir ördüðün
dolanýr baþýnda neler gördüðün
bin laanet okursun kaderine
kalýrsýn acýlar içinde kördüðüm
bir deli divane olur þaþarsýn
akarsýn içine dolup taþarsýn
Mevladan ölüm dilersin tez elden
her þeye raðmen yine de yaþarsýn
ne hayalde hayýr ne de düþünde
acýlar bir hançer saplý döþünde
kýrýlsýn diþlisi çarký feleðin
her nereye gitsen gelir peþinde
68
Yusuf
Geldik devr-i cihane meydâna düþtük
dertten kaçar iken derdi giryâna düþtük
söyle nedir bu derdin dermâný ey yusuf
derman arar iken zeydi zindana düþtük
Hayat mý yalan ey yusuf, dünya mý sahte
doðruluk mu bir hayal, insan mý kahpe
yýllarca direndik de bir doðru ahte
Bezm-i felek vurdu ahtý amana düþtük
Aldattýlar aldatmadýk birkez birini
öpmedik namerdin kan irinli elini
redettik bu dünyanýn bütün kirini
kadir bilmez bir devri zamana düþtük
Helalý harama katmadýk ey yusuf
menfaat için dostu satmadýk ey yusuf
münkürden yana taraf tutmadýk ey yusuf
iblisler içinde hisbi yalana düþtük
69
Hayal adasýnda giz vurdu beni
Þu gurbet ellerde kimsesiz garip
Her öksüz bakýþta göz vurdu beni
Sen benim derdimi bilmezsin tabip
Bahar ortasýnda güz vurdu beni
Sel suyunda bir katrecik zerreyim
Bazen gökyüzünde bazen yerdeyim
Bilmem nerelerde hangi eldeyim
Hayal adasýnda giz vurdu beni
Deyme tabip deyme gönül yarama
Dermansýz derdime derman arama
Saçlarý sýrmadan geçilir amma
Kaþlar karasýnda göz vurdu beni
Bulut olup yaðdým gül bahçesine
Gül olup aðladým bülbül sesine
Dolaþtým yýllardýr delicesine
Sevda yollarýnda iz vurdu beni
Çile kaynaðýndan içtimde geldim
Ýhanet çaðýndan geçtimde geldim
Aþkýn sýcaðýndan piþtimde geldim
Hasret yarasýnda köz vurdu beni
Deyme tabip deyme bu gönül hasta
Gülmedi kaderim kederde yasta
Dökemem derdimi yarene dosta
Dudak arasýnda söz vurdu beni
Depreþtirme beni dertlerim çoktur
Sineme saplanan zehirden oktur
Bin tabip çaðýrsan faydasý yoktur
Diken tarlasýnda öz vurdu beni
Nuri CAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.