eli bahar, beli bahar, dili bahar
bir kýz bilirim
benimle ayný yoldan yürür,
saçlarý salkým söðüt
omuzlarýndan deli ýrmaklar dökülür...
daðýlýrým geceler boyunca
o þimdi benden uzak,
ben’se yakýným ona o kadar
tozaran sularda gökkuþaðýnca...
güneþimdir dünyamý aydýnlatýr
gece ayna tutar ay’la,
harf, hece, sözcük, satýr
baþ döndüren (?) sevdayla, nokta virgül
dallanan düþlerimde tomurcuk güldür...
gözleri gözüm, bakýnca büyür
her þeyi onunla bir görürüm,
neydi beni ona baðlayan
çarpan yüreðim, gözlerim mi aðlayan?!
kopmuþ gibi gövdemden
bir incecik dal
ayrý durur þimdi benden,
umutlarým boþ petek
o çiçekler içinde bal...
gönlüm arý
uçar, yakýn eder uzaklarý,
yalnýz, çoktandýr
kýrdý kanadýmý ayrýlýk rüzgârý...
gittiðim yere gider
gelir geldiðim yerden,
bir kýz bilirim þimdi uzak
yalnýz onun ruhunu taþýrým ben...
Þaban AKTAÞ
05.11.2002
Yayýnlanmýþtýr: Berfin Bahar